Vanuit Pisa verder

Vinci, 4 mei, 85 km
Donderdag zijn we met de trein naar Eindhoven. Via Amsterdam om nog even kind en kleinkind te zien. De bus van Eindhoven station rijdt regelmatig binnen het uur en doet er 25 minuten over om bij het vliegveld te komen. Goede vlucht gehad en we konden al aan het lawaai van Italië wennen. Waarom wordt er zo schreeuwend gekletst?
Van vliegveld Pisa was het 20 minuten lopen naar het hotel. Hotel Modena, is het vaste hotel van Soetens, fietsvervoer. De fietsen stonden netjes afgedekt in het hotel. De fietstassen goed ingepakt, want we hadden al heel wat met Soetens meegestuurd. Vlak in de buurt de eerste pizza en vino naar binnengewerkt. Het hotel ligt vlakbij het station en we hadden de kamers richting station. Ondanks oropax was het lawaaiig.
Volgende ochtend vertrokken we 8.45, eerst nog wat lunchboodschappen gedaan en daarna on route. Ik vind het wel wennen. Het stuurtasje heeft een verlengde adapter vanwege alle kabels die er lopen. En daardoor voel ik iets zwaberends. Bij de oude Koga zat die direct aan het stuur en dat voelde steviger. De fiets voelt voor mij een vlagschip.
We fietsen naar Lucca over kleine weggetjes. Het weer is beter dan voorspeld. Wolken,zon en veel wind. De wind komt uit noord-oost, onze richting en waait bft 4. De route kent kleine, stevige klimmetjes, de wind op de kop...de e-bikes doen hun werk. Ik fiets op enkele stevige klim na alles met de ecco stand. Dat geeft het gevoel van fietsen zonder tegenwind en nog wat makkelijker. In Lucca houden we lunchpauze, fietsen even door het centrum. Afgelopen zomer hebben we Luca uitgebreid bezocht. 85 km na Pisa rijden we Vinci in. De geboortestad van Leonardi Vinci. We fietsen door naar het geboekte Agriturismo, Il Piastrino. Het laatste stuk omhoog heeft 17%. Turbostand! Het gebruikelijke ritueel van uitpakken, wassen, douchen en de stad in. In Vinci bezoeken we het museum van Leonardi da Vinci. Wat een slimme geest had deze man. Enorme uitvindingen in het 15. jaarhonderd. Eigenlijk niet te bevatten welke inzichten, natuurwetten en combinaties deze man in die tijd al legde. Prachtig museum. We hebben in Vinci gegeten, omdat we vroeg op bed willen en in het Agriturismo beginnen ze pas om 20 uur met bestelling opnemen. Ook e-bikers willen vroeg op bed.

5 mei Zocca, 72 km
Vanuit Vinci fietsten we met een flinke klim, veel haarspeldbochten over de rug van Monte Bianco en dalen weer af naar Pistoia. Mooie vergezichten, zonnetje erbij, en heerlijk met de ecco stand omhoog en wordt het wat steiler>6% dan heb ik de tour stand. In Pistoia de markt bezocht, koffie gedronken, de accu’s bijgeladen en naar de trein. In de bergen is de actieradius toch wel beperkter. De fietsen wegen 25 kg, bagage 20-25 kg, klimmen, tegen de wind in. Dat is toch wat anders dan thuis, waar die 140-150 km haalt. Het is nog een beetje uitzoeken hoede fietscomputer goed uit te lezen.
De liften op de treinstations zijn net te klein zodat de fiets erin kan. Een gaat met alle tassen omhoog/omlaag en dan de fietsen via de trap. Een uurtje met de trein en we stappen in Poretta Terme 350m (Apennijnen) uit. Ook daar rond gekeken. Donkere wolken aan de hemel dreigen en we schuilen tijdens een flinke bui. Tijd om mijn stuur bij te stellen. Als het droog is beginnen we met de klim naar Iola, een gehucht op het hoogste punt 890 m van deze Apennijn-uitloper. Wederom dreigende wolken en we pauzeren bij het gehuchtcafé. Daar is het op die zaterdagmiddag een komen en gaan. De mannen kunnen er wat van, drinken en praten. En even later in de auto en links of rechts naar beneden. Het regent hard en we wachten weer tot het droog is. Voorzichtig beginnen we aan de afdaling. Na een uur begint het weer ietsjes te miezeren. We schuilen nu bij een boerderij. Het valt met bakken uit de hemel. Het is al 16 uur en we kijken op de mobieltjes wat er in Zocca beschikbaar is. Booking.com, helaas hebben we geen verbinding, zelfs bellen wil niet. Het wordt toch wel fris/koud. Na een half uur regent het minder, maar het ziet er niet naar uit dat het gaat stoppen. Regenbroek en regenponcho aan, helm over de capuchon en fietsen. Inmiddels zitten we al redelijk laag en de weg is goed. Turbostand en bijtrappen. Het begint te hozen, de bril beslaat, ijskoude handen en voeten (Teva’s). Na 20 minuten bereiken we Zocca en zoeken een hotel. Panoramic heeft kamers vrij, Cv omhoog, alles uitstallen om te drogen. We gaan eten in een Pizzeria (Fred kan wel elke dag Pizza eten) Leuke tent, Guru. Langzaam stroomt het vol en ook die hele lange tafel. 4 complete gezinnen vullen de ruimte. De vrouwen zitten bij elkaar en er wordt flink gepraat, handen en voeten. De mannen zitten tussen de kinderen. Drank, bier wordt in literkaraffen op tafel gezet, net als de Lambrusco. Ze hebben veel plezier.

6 mei Concordia sella Secchia, 105 km
Niet alles is echt opgedroogd. We maken zelf ontbijt. Yoghurt, aardbeien en noten. Kop thee erbij en we stappen op de fiets. Het is koud en vochtig, tijd voor de hardlooplegging over de fietsbroek. Het duurt goed 2 uur voordat de temperatuur prettig is. In Vignola stoppen we voor een kleine stadsrondrit en koffie. Een groepje wielrenners, ‘OMIL’ gaat naast ons zitten. De fietsen krijgen aandacht. Italianen zijn dol op mooie fietsen. Koga is wel een bekend merk. Dat groepje noemt zich friends on the bike, grappig. Het wielerclubje van Fred ook ‘OMIL’s’ noemt zich bikingfriends.
De weg gaat verder naar Modena over een fietspad wat vroeger een spoorlijn was. Modena is een mooie stad met mooie gebouwen. Echter is hier in deze omgeving nog in 2016 een aardbeving geweest en heeft veel schade aangericht. We trappen verder naar Bastiglia, Cortile tot Concordia sella Secchia. Hier hebben we een hotel geboekt. Ligt buiten de plaats, is een groot oud huis met veel tuin en zwembad. Het is hier -wel- rustig. We hebben een enorm woonoppervlak ter beschikking. Morgenochtend op tijd ontbijt en dan op weg naar Desenzano Garda. Hotel met zwembad hebben we voor 2 nachten geboekt. Een dagje uitrusten.
Fred en Renate