Bonjour France

Basel 17 mei Hotel Alexander, 70 km
Vanmorgen met 10 gr. vertrokken uit Waldshut. Het hotel viel echter tegen. Het oogde luxe, maar in onze kamer kwamen de druppels door het plafond, de douchekop en stang mogen echt vervangen worden, de handdoeken waren versleten (die gebruiken wij of voor naar de sportschool of als poetsdoeken), de lift was gammel, het avondeten was uitstekend, het ontbijt bood best veel keuze, m a a r prefab-witte-opbakbolletjes! In zo’n prijzige herberg verwacht ik verse Brötchen vom Bäcker...
We hebben het gemeld en de dame achter de receptie luisterde en vertelde dat het hotel op punt van faillissement staat, dat er ronduit geen geld voor nieuwe handdoeken is...De vorige eigenaar blijkt er een potje van gemaakt te hebben en de nieuwe zit kennelijk met de handen in het haar. Triest verhaal.

We fietsen soms langs de Rhein, soms door dorpjes nach Bad Säckingen, Rheinfelden tot Basel. Ook vandaag weer geschuild en daarna hebben we het droog gehouden tijdens het fietsen. We hebben nog ruim de tijd om de binnenstad van Basel te verkennen. Mooi Münster, Rathaus en vele statige oude panden. Zeer heftige regen laat ons schuilen. Ook in Basel wordt er heel veel gefietst. Zeker door forenzen wordt veel gebruik gemaakt van de e-bikes. Basel heeft een uitgebreid tram-netwerk. Bij de hotelovernachting zat de Basel-card inbegrepen, vrij reizen met OV. De sfeerin Basel doet me denken aan Groningen, relaxed en bedrijvig.

Turckheim, Les Portes de la vallee, 87 km
We vertrekken om 8.45 uit Basel. Lage bewolking, vochtig en maar 10 gr. Nadat we de stad zijn uitgefietst leidt de route door bossen en soms langs de Rhein. De eerste 40 km fietsen we stevig door, het is fris en er is behalve veel groen en water weinig te zien. Wel fluiten de vogels volop. Gelukkig doet het weer wat voorspeld is. O p k n a p p e n! Om elf uur komt de zon door en de omgeving krijgt al snel een andere kleur. We houden onze lunch op een bankje in de zon en fietsen weer verder richting westen. We bereiken de wijnbergen bij Merxheim, Rouffach, Pfaffenheim. De plaatsjes zijn mooi met vakwerkhuizen. Pleintjes en grote kerken. We zien nu in elk stadje ooievaarsnesten. Links van ons liggen de Vogezen en rechts passeren we Colmar. We fietsen tot Turckheim, en redelijk ‘grote’ plaats. Bij het boeken van de overnachting in deze omgeving was er weinig keuze over. Het pinksterweekeinde staat voor de deur. We hebben nog ruim de tijd om die wij stadje te verkennen en gaan vroeg eten. ‘s Avonds zitten we buiten met een heerlijke Gewürztraminer uit de wijnbergen van Turckheim en pakken de laatste zonnestralen.
In de supermarkt hebben we nog wat ontbijtspulletjes gekocht. Deze reis lunchen we meestal met yoghurt / kwark, fruit en noten. Dat is makkelijk mee te nemen en geeft goede energie. Bij mij is de ‘tank’ opeens leeg. Ik voel het even aankomen en dan heb ik nog een kwartier over tot ETEN. En zo is het eigenlijk begonnen met zelf de lunch te regelen. Ook zitten we regelmatig op een bankje met een mooi uitzicht te lunchen. In Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk is het bijna altijd goed met het ontbijt, genoeg goede voedingsstoffen. Italië is vaak veel zoetigheid en een in plastic voorverpakt croissantje. Wat een gezeur ook! Toch moet ik ‘goed’ voedsel hebben om vooruit te komen. En trek maakt mij beslist tot een onplezierig persoon, wat kan ik dan humeurig zijn. Maar mijn dochters zeggen, dat is een de Jong-vrouwen-dingetje.

Saverne, Chez Jean, voor mij 30 km te veel
We staan op en zien zonnestralen. Het is nog wel fris, maar naar een klein uurtje kan de eerste laag uit. Ik ben niet fit, nog steeds snotteren en keelpijn.
We fietsen op en af langs en tussen de wijnbergen door. Een prachtig gezicht. Het is zaterdag en er wordt getoerd. Mooie cabrio’s en Porsches rijden voorbij. De wijndorpjes zijn authentiek en echt mooi. Het is gematigd druk in deze plaatsjes. In de wijnvelden zijn de boeren druk met ploegen en het rijgen van takjes aan de stokken. Het zonnetje schijnt en er staat een stevige wind uit het noorden. Het is beslist een mooie rit. We vorderen langzaam, maar de dorpjes zijn ook te leuk. De accu geeft nog maar 1 streepje en we hebben nog 25 km op en af te gaan. En we hebben op de pittige klimmetjes na op eco gereden. Tijdens het ‘boodschappen doen’ en wat later in een cafe laden we bij. We zitten nog steeds in de heuvels. Tegen zes uur fietsen we na 105 km Saverne in. Het hotel is ‘complete’ we hadden de laatste kamer geboekt. Het was lastig om iets op de route te vinden. Het Pinksterweekeinde zorgt voor volle hotels. Ik douche en ga eerst even slapen. Later lopen we door het mooie stadje.

Brulange,
De wekker staat op halfacht en ik kijk uit het raam. Krijg toch iets...het regent heftig. De avond ervoor leek het als of de depressie ‘beneden’ ons zou blijven draaien. Later weten we ook waarom, de wind is gedraaid en komt nu uit het zuiden.
We kijken naar ‘het’ weer en de regen blijft met een korte onderbreking op de route. Ik heb geen zin te fietsen, zo raak ik het gesnotter nooit kwijt. Onze volgende boeking zit in Brulange, 90 km verder op. Gelukkig heeft de Deutsche Bundesbahn ook de treinverbindingen uit andere landen uitgebreid beschikbaar. Tot Fred’s grote verbazing rijdt er een trein van Saverne naar Metz en deze stopt in Veding en Morhange en Metz. Morhange is een gehucht en ligt 12 km van ons verblijf af. Om 10.15 stappen we in de trein en 3/4 later weer uit. Het is droog en we fietsen over licht glooiend landschap naar Brulange. In Harpich zijn er wel 15 ooievaarsnesten. Mooi gezicht. In Brulange spreken we een pensionado uit Den Haag. Hij is onderweg naar Santiago de Compostela en heeft 4 maanden de tijd om heen en terug te fietsen. Met veel enthousiasme heeft hij de fiets en de aanhanger afgeladen en weet nu al: hiermee kom ik niet over de Alpen. Waarschijnlijk worden de comfortabele items naar huis gestuurd en ingeruild voor lichtgewicht.
We fietsen naar de accommodatie, een leuk B&B met grote kamer, woonkamer en een prachtige tuin. Daar wilde ik morgen lekker in de zon uitrusten. Dit dorpje ligt in the middle of nowhere. En vanavond laten we pizza bezorgen, een lekkere Pinot Gris hebben we meegenomen.
Het blijft regenen en aan het einde van de middag wordt het droog en we genieten nog even van de tuin en de Pinot Gris.
De voorspellingen beloven een droge dag morgen. Niet echt overtuigend, daarom boek ik een hotel in Metz, 40 km verderop. 2 uurtjes fietsen, omkleden en de stad bezichtigen is ook relaxen.
Groet Fred en Renate