De Alpen over

Dag 13, 25 mei Borca di Cardore, 81 km, Hotel Antelao
Vanmorgen zijn we met prachtig weer vertrokken. Al snel begonnen we te klimmen. Mooie vergezichten, besneeuwde toppen, stuwmeren, het is mooi hier. Een verademing! Tussendoor zijn er ook afdalingen. Tegen 16 uur zijn we in Borca di Cadore en hebben vandaag netto 900 m geklommen. Dit was goed te doen.
We zien veel fietsers, ook velen met trapondesteuning. Er wordt flink gewandeld en hardgelopen.

Dag 14, 26 mei, Monguelfo/Welsberg, 64 km, Pension Panorama
Wakker worden met een fantastisch uitzicht op de besneeuwde toppen. We genieten van een stevig ontbijt en de Apfelstrudel gaat er goed in.
We fietsen naar Cortina d Ampezzo. Mooie fietsroute door o.a. stukjes bos. Het stijgingspercentage ligt tussen 4-6 % gemiddeld en is prima te doen. Er is een fietsroute van München naar Venetië en deze volgen we nu. We bereiken Cortina, genieten van koffie op een terras. Sjieke bedoeling daar. De weg gaat nog verder omhoog tot Passo Cimabanche (1530m) het fietspad is ook grote stukken onverhard, dus uitkijken bij het afdalen. We hebben af en toe een klimmetje, maar de weg daalt verder. Onderweg zien we nog de 'Drei Zinnen', een zeer bekende bergroep in de Dolomiten. Panorama's wisselen af. Daar word je echt blij van, zo mooi!
We fietsen tot Welsberg en klimmen daar flink omhoog naar Pension Panorama. Echt een Pension in de bergen. Gelukkig kunnen we er ook warm eten. Eerst genieten we nog van een wijntje op terras in de avondzon. Uitzicht op de nog flink besneeuwde top van de Kronplaats. Een hartelijke eigenaar serveert een smakelijke maaltijd. Hij vertelt, dat men nog nooit zoveel sneeuw met Pasen heeft gehad. Tja, Pasen was ook zeer vroeg.

Dag 15, 27 mei, Vipiteno/Sterzing, 83 km Hotel Hubertushof
Vanmorgen wederom wakker met zon en een mooi panorama. We fietsen naar Bruneck. Ondanks dat we dalen, zitten er al venijnige, korte klimmetjes bij. In principe volgen we de Rienza (rivier). Vlak voor Bruneck zien we dikke staalkabels over der rivier. Ze zijn pakweg 40 cm in hoogte en breedte van elkaar verwijderd en vormen met z'n vieren steeds een ruit. Dit gaat tot 10 m hoog. Het is een drijfhoutweering. Mocht er bij veel water veel bomen en takken mee genomen worden, dan houdt deze wering het tegen. 10 km verder is Bruneck en daar is de rivier wat smaller. Een ophoping van hout zou daar tot overstroming leiden.
Het is een zeer mooie route, bos, weilanden en witte bergtoppen zorgen voor steeds mooie panorama's. De vogels fluiten, het ruikt naar vers gezaagd hout, gemaaid gras en naar verschillende bloemen. De boeren zijn druk, er is gemaaid en het gras wordt bij elkaar in lange banen geharkt en vervolgens met de machine opgepakt.
We zien nauwelijks koeien buiten.
Bruneck is een mooie plaats met veel winkels. De route gaat steeds meer op en af ondanks we nog steeds dalen. In Sciaves gaan we rechts af richting Brenner. Vanaf nu is het klimmen. Niet zo mooi gelijkmatig dan gisteren, nee we gaan op en af omhoog naar 950 m. We zien de Brennerautobahn, lange files. De laatste 5 km zijn vlak, even uitfietsen naar het hotel.

Dag 16, 28 mei, Innsbruck, 66 km, Hotel Engel
Laatste dag in Italië. Hoe noordelijker wij kwamen, hoe rustiger de dynamiek van de Italianen. Na Cortina begint Süd Tirol, waar naast het Italiaans ook Duits wordt gesproken. Ze spreken ook nog een eigen taal, Ladinisch.
Vanuit Vipiteno pakten we weer het fietspad op. In begin waren het pittige klimmetjes omhoog die gevolgd werden door een kortere afdaling. Stijgend en dalend wonnen wij aan hoogte. Vanaf het moment dat het fietspad over het oude spoor liep, was het mooi gelijkmatig stijgen tot de Brennerpas. Rondom bergtoppen, velen besneeuwd.
De afdaling liep via de gewone weg en ook daar weer mooie vergezichten. Het is druk met fietsers / wielrenners. Ik ben blij dat we zuid-noord zijn geklommen. Dit leidde over fietspaden. De noord-zuid route gaat over de weg. En ik vind het onprettig om steeds de auto's, vrachtauto's, bussen en motoren langs mee heen te krijgen bij het klimmen. Met het dalen voelt dat anders. We fietsen dan ook 40-45 en dan is het verschil minder erg.
Innsbruck is een mooie stad, prachtige Altstad. Das goldene Dachl, mooi beschilderde gevel's, de rijkelijk versierde uithangborden en mooie gebouwen. Het is heerlijk slenteren door de stad. We kopen alvast treinkaartjes voor morgen. Tot Seefeld nemen we de trein en dan pakken we de route weer op. Het onweert en het regent even flink, daarna is ook de benauwde lucht weg.
Welterusten

Dag 17, 29 mei, Murnau, 80 km, Gästehaus Angerer
Vanmorgen is het bewolkt. We fietsen naar het station van Innsbruck en nemen de trein tot Seefeld. We hebben het advies van anderen maar niet terzijde gelegd. Comfortabel bereiken we Seefeld. In de trein naast ons zitten een oudere vrouw en man. Het gesprek valt door hun dialect lastig te volgen. Het is geen koppel, ze hebben het over 1958/1959 en rekenen nog steeds in Groschen en Schilling. Het bezoekje van de WC in de trein scheelt 50 Groschen! Trouwens, NS ga eens kijken in een Oostenrijkse trein, daar kun je nog wat ervaring opdoen.
Seefeld is een mooi aangekleed plaatsje, echt Bayers. We zien ook mannen in Lederhose, passende overhemd en 'Stulpen'. De fietsroute is erg mooi, door ruime dalen, met alpenweiden, koeien en de besneeuwde bergtoppen. We bereiken Garmisch Partenkirchen, ook hier prachtig beschilderde gevels en de Zugspitze. Het bewolkt meer en de lucht wordt wat donkerder. Onderweg schuilen we in een Gasthof. Het fietspad blijft mooi panorama's geven, maar we laten nu de echte bergen achter ons.
Tegen 17 uur bereiken we Murnau aan de Staffelsee. Het onweer begint en het giet en hagelt. We bellen rond voor een verblijf. 1,5 km verderop is nog een slaapplek. We wachten tot het minder regent en fietsen er naar toe. Er ligt een briefje, liebe Fahrradgäste, Ihr Schlüssel ligt im Zeitungsrohr, Zimmer 5 im 1. Stock. Bis später.
Okay, we wassen en douchen en fietsen daarna terug naar het dorp. Heerlijk gegeten, Zanderfilet en Fred neemt de Forelle. In het restaurant hebben we wlan en zo mogen we weer terug fietsen naar onze herberg. Het spettert nog steeds.
Welterusten maar weer.