Vittorio Venetio

Dag 11, 22 mei Lido di Jesolo 38 km
Bootjesdag. We waren om halftien bij de boot, vertrektijd 9.50. Voor fietsers vol. wachten op de volgende boot, het kaartje konden we pas kopen op moment dat de 9.50 vertrokken is.
Gaan zitten wachten en lezen. Het weer is mooi en het is druk, druk met zondagse Italiaanse families. Vader, met moderne hoed, vrouw en dochters, hij regelt het wel even! We staan al zeker 20 min. bij de boot van 10.50 netjes aan de zijde, zodat de aankomende passagiers ook eruit kunnen. Hij plaatst strategisch alle fietsen voor ons in het midden. Ik was al iets geïrriteerd, omdat ik na ons 'toegagsverbod' op de 9.50 boot Italiaanse wielrenners gewoon zie oprijden, ertussen schuiven en even later vertrekken. Maar goed, om het ook te doen vind ik niet okay.
Ik wacht af totdat hij helemaal tevreden is met zijn plek. Hij knikt naar zijn familie. De klus is geklaard.
Dan kan ik het niet laten en vertel deze patron familia, dat wij hier al een tijd staan en voor hen aan bord gaan. Zijn dochter vertaalt en hij lijkt zich te schikken. Maar, we komen er nu sowieso mee.
De boot arriveert, ze staan midden op de weg, de Italianen op de boot vragen hem op zij te gaan, er ontstaat discussie, maar meneer geeft maar twee fietsen prijs. Toen kwam de conducteur, die ons vertelde, dat we niet met de andere boot mee mochten. Hij zwaaide ons, zwaaide meneer ter zijde, wat hij ook deed en we gingen aan boord. Gezag, vertoning van autoriteit daar zijn de Italianen grandioos in. Voor mij was het even genoegdoening. Het hele process valt achteraf te analyseren, vooral waar mijn acute allergie lag. Niks compassievols.
De boot vaart naar Pelestrina, we fietsen 18-20km tot de volgende boot. Missen die op 2 minuten na en wachten op de volgende , die aanlegt en eerst siësta heeft. Het is wel leuk fietsen over het eilandje. De volgende boot gaat naar Albaroni, van waaruit de boten naar Venetië vertrekken. Ook weer een eindje fietsen om de boot naar Punta Sabioni te krijgen. Nou, maar 5 minuten wachten. Venetië ziet van afstand er leuk uit. We laten deze stad onbezocht, hebben we al eerder gedaan. En, het is mooi, maar niet mijn favoriet. Druk, klein en heel veel mensen. De drukte neemt toe, heel veel landgenoten. We fietsen naar Lido die Jesolo, waar ik een hotel geboekt had. Ik zie de kamer en weet zeker dat ik die niet op internet heb gezien. De eigenaar legt uit, 50% korting op booking.com... Maar ik vind hem echt te klein. Een bed tegen de muur en 50cm loopruimte om het bed. Ach, hij overlegt telefonisch 5 min. geeft ons een andere kamer, we krijgen uitleg, wat die kamer eigenlijk moet kosten. Ik knik, mille grazie en we verhuizen naar een 4 pers.kamer met balkon. Op booking.com staat deze kamer op de foto's die het systeem bij de geboekte 2 persoons kamer laat zien.
De middag verbringen we aan het strand, ook al wat drukker.
Het eten is ook al toeristisch. De ober ratelt maar door, we bestellen kennelijk te weinig, kiezen maar huiswijn... Mijn portie zeebaars is de helft van de tonijn in Gabicche. Ik wil graag nog een dag blijven, gewoon een stranddagje, lezen en niksen.
We kunnen het hotel voor dezelfde prijs houden-winst voor hem, hij strijkt de booking.com premie op en de kamer stond toch leeg-. Echter 's morgens is het bewolkt, mijn weerbericht voorspelt regen ook noordelijk, Fred's weerbericht is daar milder mee. We ontbijten, wel/niet gaan. Ik wil niet in de regen fietsen en uiteindelijk blijven we. Fred is daarmee niet echt blij.
We fietsen de lido langs en ik besluit een paar postkaarten te kopen. Nou, die krijg je er niet meer zo een, twee, drie. Dan nog postzegels kopen in een postkantoor in Italië. Dat is echt compassie beoefenen. 28 minuten voor 4 zegels in de rij gestaan. Mocht je je ooit eenzaam voelen in Italië, ga naar het postkantoor. De bediende heeft tijd voor praatjes. Het systeem is uit een andere eeuw. Eindeloos papierwerk voor een pakje, bijzondere brief...
Morgen gaan we dan echt verder, voorspelling is op beide weerberichten goed!
s'avonds hebben we uitstekend gegeten in het restaurantje waar we gisteren geen plek konden krijgen. Top bediening, goed eten.

Dag 12, 23 mei Vittorio Venetio, 87 km, IL PICOLO PRINCIPE, 0039-392935462 (top B&B)
We vertrokken voor 9 uur uit Lido die Jesolo. Kan me niet voorstellen, om hier vakantie te houden. Groot verschil met het zuiden.
Goed we rijden de lido uit en ik zie de beseeuwde bergtoppen in de verte. Wat een prachtig gezicht. Na 30 minuten zwabbert mijn achterwiel iets, ik kijk en zie dat de band zacht is. We lopen, de fiets tillend, 500 m terug naar een benzineatation. Een punaise was de oorzaak. Oppompen doet Fred met de autobandenpomp.
We fietsen op ons gemak verder. Erg leuke vergezichten, groentevelden en wijngaarden. Het begint gelukkig wat rustiger te worden. Tegen 11 uur heb ik trek en we stoppen bij een plaatselijk café. Binnen zijn al 3 mannen aan de rode wijn en eten wat erbij. We zijn een aangename afwisseling. Ze zijn zwaar onder de indruk van onze fietsreis en laten dit verbaal en met gebaren merken. Dat wat binnen komt krijgt ook even uitleg. Nou, meer erkenning kun je je niet wensen. Ze kijken goedkeurend naar de fietsen, maar blijven hun hoofd schudden over de afstand.
Hups naar de tweede ronde wijn. Bouwvakkers komen binnen, die krijgen ook een glaasje wijn en kaas erbij.
We eten en nemen afscheid van de mannen. Italiaanse taferelen.
En zo komen we tegen 16.45 in ons geboekte B&B aan. Een toplocatie. Mocht je ooit hier komen, dan kies voor dit B&B.
Op advies van de dame hier hebben we in La Giraffe gegeten. Heerlijke trattoria. En nu is het bedtijd. Want morgen gaan we echt klimmen. De bordjes Cortina d Ampezzo staan er al.
Wel te rusten