De Moezel

Goedemorgen, schenk je nog een kop koffie of thee in en heb de tijd.

Dag 26, 6 juni, Sankt Goar, 93 km, Rheinhotel Sankt Goar
Na een gezellig weerzien met zus en zwager zijn we de volgende dag met zomerse temperaturen vertrokken. Achter het hotel, we kunnen niet erachter komen hoe dit hotel op deze plaats rendabel zou kunnen zijn, ligt een moskee en een islamitische school. Ik vermoed, dat er afspraken zijn gemaakt, we hadden nl. geen geluidsoverlast.
Dit doet me denken aan onze eerste verre reis, 1983 naar Kenia. We hadden een tussenstop in Cairo en sliepen daar twee nachten. Ergens tussen 4 en 5 uur schrokken wij wakker en zaten rechtop in bed. Wat een herrie, het morgengebed. Niks uitslapen.
Terug naar nu. We fietsen naar Nierstein en steken met een pont de Rhein over. Het fietspad loopt langs de Rhein en dan naar het binnenland. Beetje op en af. Mooie velden en wijngaarden. De Rhein is hoog en stroomt zeer snel. De containerschepen komen maar moeizaam tegen de stroom in. Ook zijn er veel Dampfers. De plezierscheepvaart. We fietsen ook nog omhoog door de wijngaarden. Navigatiefoutje van mij, en worden flink beloond met een fantastisch uitzicht op het Binger Loch.
Overstekend wild: een ree en een eekhoorn. In Oberwesel maken we nog een koffiepauze en fietsen daarna tot Sankt Goar. Even na onze binnenkomst begint het te onweren en te regenen. Men heeft veel last van onweer hier de laatste week.
We gaan eten, gut bürgerlich en drinken Loreley wijn. De Loreley ligt schuin tegenover. Het verhaal is, dat vroeger een mooie dame boven op de rots zat en de schippers erna keken en afgeleid werden wat resulteerde in een scheepsongeluk. Feit is, de bocht is heel smal en er zitten rotsen onder het water.
We maken plannen voor de volgende dag. Ik bel mijn Tante (vrouw van de ook al overleden broer van mijn moeder) en de buuvrouw van mijn ouders, ben haar nog steeds dankbaar voor al haar hulp in de laatste levensjaren van mijn ouders.
We spreken af voor morgen.

Dag 27, 7 juni, 35 km (Bad Ems)
Ook vanmorgen met zomerweer op pad. Het zijn 35 km tot Koblenz Hauptbahnhof. Het fietspad loopt weer langs het water. Dat stukje is het pad minder prettig te fietsen. Een lappendekken van asfaltstukken en klinkers die golven en hobbelen. Die 5 bar in de banden laten alles flink stuiteren.
We bereiken Koblenz en pakken de trein van 12 uur naar Diez. Daar hebben we met tante en buurvrouw afgesproken. Fred en ik willen nog naar het graf van mijn ouders.
'Ach, das ist aber schön, da gehen wir gerne mit!' Dus lopen we met z'n vieren door het stadsbos naar het kerkhof. Tijd om over vroeger te praten.
Aan het einde van de middag nemen we de trein terug naar Bad Ems waar we een hotel geboekt hadden. Bad Ems is een heuse kuurstad. Het hotel is uitgeleefd, maar het was ook een aanbieding op booking.com. De eigenaresse vertelt dat ze al flink aan de slag zijn geweest en verder gaan opknappen.

Dag 28, 8 juni, Cochem, 58 km, Haus Andreas
We vertrekken met de trein naar Koblenz Hbf en stappen daar op de fiets. s'Nachts heeft het flink geregend en het is fris. We fietsen via het Deutsche Eck de stad uit en kiezen voor het rechter pad langs de Moezel. De plaatsjes zijn klein en kneuterig. Al snel fietsen we langs de wijngaarden en die zijn soms zeer steil. We spreken een Winzer (wijnboer) aan. Hij vertelt ons dat er rozenstruiken bij de wijnstokken zijn gepland als indicator. De wijnstokken hebben last van Mehltau (een schimmel). Nu is het zo, dat de Mehltau eerst de rozen aantast en dan pas de wijnstok. Is er Mehltau, dan wordt er met de helikopters gespoten en dat gebeurt regelmatig. Hij vreest die Grünen, als die politiek meer invloed krijgen en het spuiten verbieden, dan is het gebeurd met de Riesling. Met zijn druiven maakt hij een van de beste Rieslings ter wereld. Ook zijn er kleine 'motorzitjes' die via een tandradbaan max. 2 personen en gereedschap op die steile hellingen kunnen vervoeren. Het is een hels karwei om steeds op en af te lopen.
We fietsen gemoedelijk verder en zijn in de namiddag al in Cochem. Drukte overal, veel dagjesmensen. En het is ook druk op de fietsroute. Mensen die dagtochtjes maken, mensen die met bagagevervoer van hotel naar hotel fietsen en mensen zoals wij met tassen erop. Het weer is opgeknapt en het is warm.
We vinden snel ons adres, beetje klimmen op die Schloßstrasse en we zijn er. De eigenaresse overhandigt ons de sleutel en vertelt dat we een standard kamer hadden geboekt, deze allen bezet zijn en dat we nu een extra grote kamer krijgen. Dat vinden we prima. Onze reactie op deze aanbieding is kennelijk te lauw, want we krijgen het nog twee keer te horen. Ze is niet mijn typ, ik mag haar niet. Fred zegt, laat mij maar doen, niet op ingaan, ik zie het al, je mag haar niet.
We hebben de tassen uitgepakt, gewassen en gedoucht en verlaten het huis. Op eens staat mevrouw naast mij: er brandt nog licht op de kamer! Ik kijken, zie niets, 'het is de lamp van de dimschakelaar.' Sorry!
We hadden de was (2 fietsbroeken en 2 shirts) in het buitenkozijn opgehangen. 'U kunt de was ook op mijn balkon hangen' 'nee, dank u, het is voor ons geen probleem' 'Wat u wilt'
We zijn nog naar de het andere Moezelufer gelopen, mooi uitzicht op de gekleurde huisjes en het kasteel. Tegen halftien weer terug. Het wasgoed naar binnen en slapen. Voor het eerst hebben we synthetisch beddegoed. Dat zoiets wordt verkocht.

Om 7 uur is er veel lawaai op straat. De schoolkinderen, even later wordt naast ons een steiger afgebroken. Niks uitslapen, maar opstaan. Wij lopen naar de overkant voor het ontbijt. Uitgebreid buffet, maar er is een ongezellige sfeer. We horen haar vertellen, dat de hoofdschakelaar gisteravond is uitgevallen en zij alle kamers heeft nagekeken of er iets niet klopte. Dit vond ik ergens onaangenaam.
We ruimen de kamer picobello op en Fred gaat afrekenen. Zij komt op mij af 'zo, eerst maar de kamer nakijken!'
We zijn klaar om weg te fietsen, begint zij te schelden op ons. Wat voor een puinhoop wij in die kamer hadden gemaakt. Schandalig. Door het controleren vanwege de stroom heeft zij dat gezien en gefilmd. Was in het kozijn, een puinhoop in de kamer (tja, 4 fietstassen uitgestald...) en een handdoek over de stoel om te drogen (de stoel gaat kapot) en Fred had zijn handdoek over de flatscreen gehangen. (Niet echt slim) hoe halen wij dit in ons hoofd, het filmpje wil zij naar a l l e portals versturen.
Maar waar droog je handdoeken, als de badkamer innieminnie is met een klein handdoekrekje (hing de kleine gebruikte handdoek over) ???
We hebben haar aangesproken op onze privacy, maar zij had daar niets mee te maken, het was haar huis en haar man was Rechtsanwalt.
We fietsen weg, en lopen in gedachten alles na. Dit hebben we in 10 jaar reizen nog nooit beleefd. Toch vind ik het naar, nu te weten dat zij in de kamer is geweest en heeft gefilmd. Bah.

Dag 29, 9 juni, Zeltingen, 78 km, Zeltinger Hof
De route geeft gauw afleiding en het weer is mooi. De kilometers trappen makkelijk weg. Links en rechts de wijnhellingen, de Moezel is erg breed en er zijn veel fietsgroepen onderweg.
De route loopt over bospaden. Het wordt modderiger. En na 4 km zitten we er al flink onder. Ons komt een groepje fietsers tegemoet en waarschuwt ons om zo te gaan lopen. We zakken met de sandalen in de modder weg en ik heb moeite om de fiets er doorheen te duwen. Wat een zooi. De gemeente had die weg af moeten zetten. We waarschuwen anderen om om te keren en aan het andere ufer verder te fietsen. De mannen riepen, ach das geht schon. De dames zijn mooi gekleed op de fiets(e-bikes), witte gympies, lichtgekleurde broeken. Prima, daar vallen over 3 km worden.
Op een pad dat in de Moezel loopt reinigen we voeten en fietsen. Dikke modder in de remmen, banden, spatborden, overal.
We fietsen verder, gaan weer wat drinken en raken met een Engels stel aan de praat. Tegen 16 uur zoeken we een slaapplek. Ik vraag bij een hotel naar een kamer. Ja dat kan. Maar we vinden de prijs voor zo een klein plaatsje te duur. Verderop zien we meer overnachtingsplekjes. Even naar het eten voor vanavond informeren, okay dat gaat lukken. We stappen op de fiets en worden aangesproken. 'U vond de prijs te duur? Is € 60,-- wel okay? -ja- loop dan terug naar de receptie en zeg dat de chef € 60,-- heeft gezegd. En zo hadden we een prachtige kamer met balkon.
'sAvonds erg lekker gegeten, men heeft er meer dan 120 soorten wijn per glas te koop.
Mooi, om een keer iets uit te proberen.

Dag 30, 10 juni, Ehrfangen (even voor Trier) 70 km, Haus am Berg
Na een mooi ontbijt bellen we nog rond voor een kamer voor twe nachten in Trier. Niet slim van ons om weer in een weekend in een grote stad te zijn. Maar we hebben iets buiten Trier gevonden. Een heerlijke fietsdag, prachtig weer en wijn, wijn en nog eens wijn. Eind van de middag zijn we bij het hotel en bespreken verdere verloop van de route. Morgen een dag Trier.

Dag 31, 11 juni, relaxdag in Trier
Vandaag regent het flink, dus we blijven nog even hangen bij het ontbijt en nemen de tijd.
Wens jullie allen een fijn weekend
Groet Fred en Renate