De kop is eraf

Dag 1 (vertrek) 12 mei 2016 Giovenazzi
Vanmorgen om halfzeven naar station en in onze gebruikelijke modus naar Schiphol. Alles verliep voorspoedig. Met wat vertraging vertrokken we, helaas boven de Alpen een dicht wolkendek en pas boven de Adria zijn er 'gaten' en ik zie kleine eilandjes.
Bari is een klein vliegveld, de complete bagage was er binnen 15 minuten. Fiets opbouwen, ook in de gebruikelijke modus. Fred doet de fietsen, ik bemoei me met fietstassen en alle rommel achter Fred op te ruimen. Achter blijven twee keurig opgevouwen fietsdozen, uiteraard alle labels verwijderd en klein gesneden. Dit is nieuw, nadat ik gelezen heb, dat men via de barcodes alles kan achterhalen.
We zijn een stukje langs het water gefietst, de lido's. Een prachtig uitzicht over de zee. Bella Italia! In Giovenazzo hebben we een B&B geboekt. Ja, dit is Italië. Het pleintje zit vol, de mannen zitten gezellig bijelkaar en lossen alle wereldproblemen op. Giovenazzo is verrassend mooi, oude gebouwen van lichte grote stenen gebouwd. De vriendelijkheid, hulpvaardigheid is een warm onthaal. Het B&B is ruim, weliswaar niet ons model matrassen (zachte veren), maar verder goed.
We pakken de fietstassen nu juist in, hmmm hoe kan dat nou, ik heb ruimtegebrek. Morgen nog eens anders pakken. Ik heb toch echt minder ingepakt, dan de andere jaren...
s'Avonds bij Matthew's Pizza gegeten. Ligt buiten het centrum, topper bij Tripadvisor. Was super en van deze prijzen worden we blij. Wel te rusten.

Dag 2 13 mei (Vasto) 36 km B&B 'In Piazetta, Via Aimone 21'
Na het ontbijt zijn we naar het station gefietst. Bari - Termoli hadden we op een andere vakantie al een keer gefietst. En gezien de knie van Fred en de totale afstand hebben we besloten dit stuk te treinen. Ook hier ontmoeten we hulpvaardigheid. Fietsen moeten trap af en op en in de laatste wagon van een lange trein. In de trein wordt gekletst en gebeld. De conducteur heeft autoriteit en loopt en roept. Voor ons blijft de levendigheid (gebaren en drama) van de Italiaan een vermakend schouwspel.
Het schrijven van dit blog is voor mij ook leuk. Het is terugkijken op de dag en als ik jaren later in de fotoboeken kijk en herlees, komen de belevenissen terug. Oeps, de fotoboeken, ik loop achter met het maken van...
Tussenstop in Foggia. Hier kochten we nieuwe treinkartjes naar Termoli. De eerstvolgende trein (15min) kostte € 15,-- pp en de regionale trein (1.30 uur wachten) was € 6.50 pp. Deze dus en de stad in, terrasje, koffie en boodschapjes gedaan.
Na aankomst in Termoli stapten we op de fiets richting Vasto. Met een flinke wind tegen fietsten we langs de kust. De lido's zijn in opbouw en er wordt hard gewerkt. Links van ons zien we de besneeuwde toppen van de Abruzzen en rechts de groenblauwe zee. Hier en daar is al een strandcafe open en we houden pauze. Prachtig uitzicht over zee, cappuchino en wifi. Vasto Marina ligt aan zee en Vasto ligt 'boven'. Oja, dat was ook weer zo, de stadjes liggen vaak hoger. Helling tot 20% valt niet meer te fietsen en voor mij amper te duwen, de voeten glijden weg op de onverharde weg.
Het stadje heeft een mooi oud gedeelte, ons B&B is super. De eigenaar is koekjesbakker (dolci's). Na het was- en doucheritueel verkennen we het plaatsje. De eigenaar heeft zijn dochter op ons laten wachten, zodat zij ons in het Engels zijn uitleg kon vertalen. Hij wil het ons naar de zin maken. Ik maak gebruik van deze tolk en vraag om een aangepast ontbijt, ondanks er daar verrukkelijke dolci's in de vitrine lonken. Komt in orde.
In het stadje wijst en man ons de gevraagde weg en loopt samen met zijn dochter met ons mee. Hij spreekt Engels en hij vertelt ons het een en ander. Zijn dochter (7/8 jr.) wil weten of wij vegetarisch zijn. Hij vraagt haar mij de hand te geven en ons verder de weg te wijzen, hij blijft op afstand lopen. Later nemen we afscheid. Na een wijntje (montepulciano d'l abruzzo) op terras en nog twee bij het eten, hebben we de lamp uit en vallen gemakkelijk in slaap.

Dag 3 14 mei, (Pescara) 70 km B&B La Dimora del Conte, Corso Umberto 55/4 7.etage
Het ontbijt was goed, brood, verse ricotta, roomkaas, jam, yoghurt...genoeg om te kunnen fietsen. Vlak voor vertrek hebben we besloten nieuwe fietsbanden erop te zetten. De oude zijn nu 6 jaar oud, niet echt af, dus ik gebruik ze straks weer thuis in de wintermaanden. Die hebben nl. een grof profiel. De nieuwe, het nieuwste snoepje van Schwalbe, zijn gladder en hebben een extra lage rolweerstand. 4 banden en 4 nieuwe binnenbanden, daar kopen we ook 2 merkautobanden voor. Echter, de fietsen rijden zeer prettig en geruisloos mee.
De dag begint goed, zon, wind in de rug, rechts de zee, links wijngaarden en verderop de Abruzzen. En zo fietsen we op ons gemak met wat pauzes naar Pescara. Ook hier op de route wordt hard gewerkt aan het gereed maken van het strand. Fred heeft de route zoveel mogelijk naast de hoofdweg uitgezet. Dat resulteert in klimmetjes, die wel te doen zijn. Vandaag is zaterdag en er zijn veel wielrenners onderweg. De mannen zijn in mooie kleurige outfits onderweg. Vanavond speelt Pescara in Modena een belangrijke wedstrijd, dus alle tv's staan aan. De strandplaatsen zijn uit de winterslaap ontwaakt en langzaam start alles op. Ik gok op de deadline van 1 juni.
Ook dit B&B is mooi, gelukkig is een lift aanwezig, 7. Etage!