vervolg

Zo, komen net terug van de Kandy Dance. Mooie traditonele kleding, de dance werd een beetje afgerafeld. Morgen gaan we naar de Tand tempel en bekijken Kandy. De dag erop hebben we al een busje geregeld voor de trip met de fietsen naar Nurea Elyia. Dat is op naar 1700/1800 m.
Verder met het verkeer, we kijken goed uit en ik schiet regelmatig de berm in omdat ik het echt niet vertrouw. De bussen rijden op 10 tot 15 cm afstand langs me heen. Fred fietst achter me en bij mij beginnen ze al met invoegen naar links. Soms komt me ook iets tegemoet (bus, vrachtauto) waarvan ik denk, dat wordt mij te krap. Hoeps de berm in. Dan ben ik blij met deze fiets, die blijft mooi stevig op het grind rijden en slipt niet.
Honden: ze hebben hier een hondenleven. Je leeft of links of rechts van de straat. Oversteken zeker in de plaatsen is vergelijkbaar (voor Honden dan) met russisch roulette. Ze zien er ook niet uit. Op een enkele hond na hebben we er ook geen last van. Blaft die wel en komt die op ons af, dan schreeuwt Fred hard en weg is die.
Varanen de watervaraan, hebben we in small, medium en large gezien. Een small heb ik gisteren overreden bij het fietsen. Hij schoot voor Fred's fiets langs en ik kon niet meer remmen . Het krakte fors, de pantser? of de botten. Ik heb maar niet meer omgekeken.
Olifanten, die hebben we inmiddels in het wild gezien. De SL mensen zijn er heuverig voor en we lachten erom. We hebben in Sigiriya in een prachtig guesthouse geslapen aan een meer. De bediende vertelde ons dat 's avonds de olifanten aan het water kwamen drinken, but it is very dangerous!!! Het franse stel wandelde nog laat aan het water en werd onmiddelijk door hem terug gevloten.
De volgende ochtend fietsen we verder en hadden een route door de jungle, mooi klein weggeje. Op de weg lagen forse drollen. Later kwamen we op een grotere weg. Soms schrikdraad en soms politie met geweren. Even later zagen we de olifant bij het water en we moesten zachtjes praten en ik mocht er ook niet dichter bij (het fotomoment) want dan kwam die op ons af en op straat. Die agent was er op heel serieus en angstig over. Dus we geloven het nu maar. Verder zijn aapjes de dagelijkse kost. Inmiddels kijken we uit waar we zitten mbt bomen, ze plassen en schijten ook. Het ging net goed. Ook jatten ze onze crackers. Wist niet eens dat er apen waren bij het boeddhabeeld in K. Had wat spullen op de grond gelegd om de tuk tuk rijder te betalen. En op eens dook er een aap op de LP en de crackers af, zwiepte met het nog gesloten pak creamcrackers op de lichtpaal, en ik denk dat hij ze wel lekker vond. We gaan nu eten en tot later doei, Fred en Renate.