Ptuj

16 zondag Ptuj Panorama B[e-38]B

Korte en mooie rit naar Ptuj.In Maribor had ik al gauw het fietspad te pakken. Na 2-3 km was dat opengebroken, baggers blokkeerden de weg. Maar met een beetje duwen en trekken kreeg ik de fiets erdoor. Later op een mooi fietspad verder. Aan de overkant krabbelde een oude man overeind, zijn vrouw stond iets verderop. Ik fietste naar hem toe, alles was goed. Hij was gestruikeld over de stoepband. Idioot hoe dit is aangelegd. Alles in hetzelfde lichtgrijs en opeens begint de stoep te verhogen. Jeetje, paar km’s verder knal ik er net niet tegen aan.

Maar die oude man herinnerde mij aan gisteren.

Ik liep door de straatjes en een man spraak me aan. 55-75jr. doorleefd gezicht met diepe groeven, roodpaars gebarsten kleine adertjes. Hij glimlacht enkele afgebroken verrotte tanden bloot. “Ein Euro bitte” Ik kijk hem aan, zijn ogen glanzen, wellicht op het vooruitzicht op drank. Ik pak geld uit mijn handtasje en geef hem een briefje van tien. Zijn ogen worden groter, heel snel stopt hijhet briefje weg. ‘Danke’ en loopt snel verder. Wellicht bang dat ik me bedenk. Mijn gedachte was, dit is jouw geluksdag vandaag.Geniet ervan! Proost!

Ik treuzel onderweg en ga bij en ‘ranch-bar’ een Cola drinken. Het tafereel trekt aan. Groot beeldscherm met muziekvideo, 4 mannen (tegen de 50/60) en een blonde vrouw. Het is zondagmiddag. Leuk is het zwaluwnestje boven de lichtbox. Er komt nog een man bij, stopt de auto, laat de motor draaien en gaat er bij staan. Na 5 minuten loopt de blonde dame naar de auto en zet de motor uit. De mannen kijken niet op. Ik geef haar een applausje. En ze loopt roepend en gebarend naar die mannen toe en heeft nu alle aandacht.

Na 20 minuten fiets ik Ptuj binnen en ga wat eten, want ik zie een tentje dat me aanspreekt, het is nog lang tot vanavond. Heerlijke vega quiche gegeten. Het is lastig om fatsoenlijk vega te krijgen, de kaas tosti’s en kaas omelettes heb ik nu wel gehad. Het is hier zeer veel vlees. Bij dat restaurantje heb ik voor vanavond gereserveerd. De B[e-38]B ligt buiten Ptuj op een heuvel, heel mooi, kamer is compact, jammer van het synthetische, glanzende beddengoed.

De eigenaresse scant mijn paspoortnummer en daarmee heeft zij mij aangemeld bij de Gemeente. Een app voor verhuurders legt zij uit.

Tassen uitpakken, douchen en naar het stadje lopen. Het is een mooi stadje, kasteel met mooi uitzicht, kerken, torens, steegjes, terrasjes. Echt gezellig. Op een terrasje een Aperol Spritz en ik overdenk deze tijd.

Tijdloos, het enige wat nu vastligt zijn de dagafstanden. En dat feit valt mij nu best mee. Ik hoef niet om een slaapplek te denken en dat voelt wel comfortabel.

Komen er 2 dames in fietskleding op het terrasje. De een heeft Radboud UMC op het shirt staan, de ander Fred Rompelberg. Zij zijn met de auto hier, kamperen en maken dagtochtjes.

Nu weer bij het B[e-38]B, mooie vergezichten met mooi avondlicht.

Straks welterusten