Dolce vita

Do 5 sept.

Gisteren samen met Trees en Frank uit Assen naar een golfbaan in de buurt geweest. We kregen een special offer, 3 greenfees 18 holes en 2 carts voor € 50 pp. Dat is heel schappelijk, omdat de carts €30 en de grenfee €40 voor 18 holes zijn. We waren in de ochtend de enige spelers! En wat was ik blij met de cart. De eerste 9 holes zijn zeer geaccidenteerd en hellend terrein van links naar rechts of omgekeerd. De fairway is smal en we hebben vele cart-meters gemaakt om de bal te zoeken. Doordat je de bal niet ziet land, heuvels, de grond spijkerhard is, is het gissen waar die bal ligt. Ik heb deze baan heel wat ballen gesponsord.  En het is gewoon leuk om met de cart over het het terrein te sjezen. Na 9 holes hebben we geluncht, we hadden alle drie trek. Zelf heb ik een grote salade gegeten, dat vult mooi het verse groen aan. De pasta ‘s avonds is louter pasta met steeds een andere saus. Het was een fijne dag samen met deze twee golfers. We waren pas tegen 18:30 uur weer op de camping, douchen, opruimen en hups naar het eten.

De hemel was helder, het koelt nu snel af en de nacht was fris. Nog even en ik moet de slaapzak erbij pakken, dan is de wollen deken onvoldoende. 

Vanmorgen kreeg ik groen licht voor mijn aangevraagde verhuizing. Het plekje waar ik stond was aan de zeer kleine kant en beetje donker. Ik mocht naar 28, een plateau caravanplaats met twee grote bomen, die heerlijk geuren naar eucalyptus-den-achtig iets. Ik heb de tent leeggeruimd, samen met mijn ‘bovenburen’ opgetild en daar neer gezet. Binnen een uur stond alles weer. Ik kan kiezen of ik in de zon of schaduw wil zitten en nu ook zicht op de sterren. 

De sfeer op deze camping is prettig, rustig en gelaten. Vanmorgen een wasje gedraaid die binnen een uur weer droog was. Verder beetje gelummeld. 

Tegen 16.30 loopt het terras vol, geklets, drankje, ik sla het garde. De mooie oude gebouwen met lange witte gordijnen aan de buitenkant tegen de zon, het huis begroeid met klimop, het Italiaanse oudere echtpaar is al druk bezig in de keuken voor het 3 gangenmenu (2x per week). De geur trekt over het terras, zij komt in koksschort naar buiten en knipt flink uit de kruidentuin. Heel veel rozemarijn... heb zin aan een wijntje, maar laat het bij water, anders kachel ik in. Het oudere echtpaar, hij historicus 78jr en zij (63) iets met heeft gewerkt bij het archeologisch instituut Nederland in Rome zijn beiden driftig aan het typen op de laptop. Hij schrijft zijn levensverhaal op, nu belandt in 1984 en zit al ruim over de 100 bladzijden. De meeste gasten zijn toch zeker 50+ op een 3-4 jongere stellen na. Het is op een of andere manier ‘tijdloos’ hier. Lommerrijk, in het Duits ‘Muze’ of ‘die Seele baumeln lassen’ zijn hier van toepassing. Goede keuze om hier te blijven en ‘lui-zijn’ te bezigen. Nog even en over een uur zakt de zon achter de bomen weg. Bijna tijd om te douchen, de spullen rondom de tent op te ruimen, er wordt regen verwacht, en de kleren aan, een warm vest mee, ik behoor bij het groepje wat buiten wil zitten tijdens het eten. 

Met de ‘downs’ in de ochtend en de ‘ups’ overdag kan ik hier genieten van de kleine dingen, zoals de vele hagedissen die langs me heen schieten, de roofvogels die hoog in de lucht zweven, de bijzondere wolkenformaties die langstrekken en nu de intense geur van een heerlijke maaltijd die over een uur op tafel staat, die we vanavond met 27 gasten gaan verorberen. 

Groetjes uit de Abruzzen