Onderweg en op de camping

Zo 1 sept. Cà le Scope onder Bologna

Op tijd 9:45 uit Obergurgl weg, het is fris én zonnig. De wielrenners zitten al in het zadel, ik zie ze zwaar trappen, het is gewoon een lange én zware klim. @Jos wil jij thuis naar mijn verzet kijken? Voordat ik naar de fietsenmaker ga? Misschien is het gewoon echt zwaar om daar omhoog te fietsen? k geef ze echt de ruimte, wacht tot ik veilig kan passeren, laat motoren en een enkele auto die ook noord-zuid rijdt voorbij. ‘Ik wil’ rustig rijden, beetje links én rechts kijken. De vergezichten zijn zo mooi. Boven is het tijdens dit vroege uur koud! De Italiaanse kant laat een breed, groen dal richting Meran zien. De straat is zeer regelmatig smal. Aan de dalkant is er een muurtje van 30-40 cm hoog en het gaat honderden meters steil naar beneden. Vind ik best spannend te rijden als ik ‘grote’ zich breed makende tegenliggers heb, die zelf ruim van de rotsen afrijden en ‘mijn’ wegkant willen innemen. En ik rijd strak naast de witte zijstreep. Amahoela! Omdat de volgende dag de Ötztalmarathon, de Marmot van Ostenrijk, vanuit de Italiaanse kant wordt gereden, zijn de bochten versiert met waslijnen vol wielershirts. De opschriften zijn ook al op de weg gespoten. 

‘Bussi du schaffst es!’

Leuk om te zien. Minder is, dat toch automobilisten de wielrenners bij het dalen in de nek zitten, de motorrijders, op uitzonderingen na, ruim in het midden vd weg scheuren, of dat de omhoog scheurende  Van een 2-tal klimmende fietsers inhaalt, waarbij ik er ook al ben. Ik rem en laat hem vóór en krijg een duim van de klimmers. 

Beneden zijn de typische Italiaanse dorpjes, waar ik bij een barretje een cappuccino, gevuld croissantje en een grote fes aqua con gas koop. De prijs, € 4,50 is dan ook nog mooi. De Tomtom haalt mij van de autostrada, leidt mij door kleine straten van Meran, stuurt mij een kant op waarvan ik de plaatsnamen ken. Afgelopen jaar fietsten we hier. 3x ben ik gestopt, de landkaart erbij, hoe kan dit, de autostrada loopt toch van Meran naar Bolzano naar Verona. Na 40 km door dorpen kom ik toch op de autostrada terecht. Rijen dik staan de auto’s. Ik rijd langs Verona, 2x zijn we er geweest en voel me echt gelukkig en stoer. ‘Ik heb met m’n auto Verona gehaald!’ Bologna en nog wat verder rijd ik van de autostrada af en volg de gemailde routebeschrijving naar de camping. Er is een grote Devianzone/ omleiding. Ikmoet bij COOP rechts af. Daar doe ik ook boodschappen, want de camping ligt, zoals gebruikelijk, in the middle of nowhere. Kleine 2 uur later en 400 km verder rijd ik tegen 17.30 de camping op. Mooi terrein met een oud huis en bijgebouwen, ruime terras met ligstoelen, klein zwembad en flink wat gasten. Ik mag een plaats kiezen. De mooiste plaatsen liggen lager op het terrein en ik kies toch voor een wat mindere plaats(beetje scheef, wat kleiner en achter het hek loopt een grintweg -weet ik sinds vannacht) maar wel tussen andere mensen. Goede keus, een praatje is zo gemaakt. Voor het ontbijt ben ik al op de hoogte van het een en ander. Het opzetten vd tent vergde toch veel meer tijd. @Dorien, ik heb ervoor gekozen om alle scheerlijnen ook vast te maken. Morgen wordt regen verwacht en ik sta onder de bomen aan een open stuk. Als het waait, wil ik niet opstijgen met die lucht gevulde buizen.

Alles uit de auto, de tent inrichten, de auto opruimen en wegzetten. Iets wat we samen in een uur deden kost mij meer dan 2 uur. 2 x de tent opnieuw uit gerold totdat ik de juiste kant voor had. Toen dacht ik, jezus, is het dit wel waard? Dan is de euforie van ‘langs Verona rijden’ ver te zoeken. 

Na het douchen ben ik boven gaan eten, pizza avond. Vaste prik, elke zaterdagavond komt een pizzabakker (pensionado) naar de camping en bakt op het terras in een houtgestookte oven pizza’s. Zitten Assenaren aan dezelfde tafel en zij vraagt: ga je hier nog golfen? Verbaasd, oja de golftas lag tijdens het opzetten naast de auto. Blijkt dat zij ook golfen en we hebben afgesproken, als we écht gaan, gaan we met z’n 3-en. De spelbreker zou de temperatuur kunnen zijn. 

Ik haak tegen 22 uur af, ben gewoon moe. In de slaapcabine is het best koel, voordeel vd fresh & black serie. 

De volgende ochtend is het moeizaam opstarten, mediteren, rugoefeningen, baantjes zwemmen, ontbijt maken en na de eerste slokken koffie zie ik het mooie uitzicht en de hoofd-mist trekt op.

De middag op het terras in de schaduw lezend verbracht. En later op uitnodiging samen met 2 vrouwen een rondje ge-jeu-de-boule(s)d (?) zeg het maar. Na het eten, bij de tent, nog de camping verkend, wat een groot terrein. Op deze camping wordt elke avond een maaltijd aangeboden. Dus vanaf nu ga ik niet zelf koken! Later nog boven zitten lezen, omdat het bij de tent fris is. Komen mijn ‘bovenburen’ gezellig erbij zitten, die van die Oldtimer. Ik ben verrast over de contacten hier, dat doet goed. Zal morgen minder ochtendmistigheid in mijn hoofd zijn? 

Morgen en overmorgen is regen voorspeld. Plan: morgen rijd ik naar Marzabotto, parkeer de auto en ga met de trein naar Bologna. Bologna heeft ook een hop-off-hop-on-bus. Daar kan ik me wel goed me vermaken. Voor woensdag -mooi weer- staat een dagje golfen met De Assenaren gepland. Redelijk vlakbij ligt Molino del Pero, een golfclub met een 18 holes baan. 

Ondertussen is het na tienen én bedtijd.

Ma 2 sept.

Ik was redelijk op tijd klaar voor vertrek en vroeg me af ‘waar ligt de reserve autosleutel. 1/4 later had ik deze gevonden en stresspunten binnen. Door niet oplettend de Tomtom in te stellen had ik 3/4 nodig om naar het station te komen. In Marzabotto ben ik in de trein gestapt en was 40 min later op Bologna centraal. Daar waar in 1980 een bomaanslag was https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Bomaanslag_in_Bologna_op_2_augustus_1980bijzonder is dat de stationsklok het overleefd heeft, wel is blijven staan. Bestaat er een passender memorial?

Via de lange Via dell’Independenza naar het centro storico. Daar heb ik een hop-on-hop-off buskaartje gekocht, snel nog wat voor de lunch gekocht en ben gaan zitten. Mooie kerken, palazzo’s, bij de San Michele in Bosco op een heuvel uitgestapt. Die mevrouw van het ‘toeristen-info-bandje’ had het over een mooie kerk en een mooie wandeling. Helaas de kerk was gesloten, dat vertelt ze niet bij! en de wandeling?kon nergens een ingang vinden die niet ‘Privato’ was...dus bij de bar een cappuccino met tarta bosca mascarpone en mineraalwater (€4,60) met uitzicht over de stad. Prachtig alternatief want er kwam nog gratis een staaltje bus-rijden bij. De bocht is een smalle 180gr en de stadsbus stekt ruim in om die scherpe draai te maken, neemt daarbij met zijn linker achterkant twee van die grote containers op wielen mee. Die kletteren op de grond, stoïcijns rijd de chauffeur verder. De containers zullen er nog steeds liggen...

Later de bus weer opgepakt en het rondje ‘afgemaakt’. In het centrum de basiliek Petronius bezocht. Grote, zonder al te veel pronk en praal, basiliek. Zoals altijd, koop ik kaarsjes om die voor de ouders op te steken. Op dat moment knalt om de hoek: oh, je gaat ook een voor Fred opsteken. Dat kwam pas op het moment binnen toen ik naar die kaarsjes greep. Gelukkig kun je ongegeneerd in een kerkbankje zitten janken. Voelt niet ongemakkelijk. Nadat deze zondvloed was opgedroogd, bedacht ik mij: je gaat met de lift naar boven om van het uitzicht te genieten. Kaartje gekocht, in de lift en naar boven. De lift rammelt en is gewoon een bouwlift, want die hele toren staat in de steigers! Overal kun je naar beneden kijken...mooi bedacht met m’n hoogtevrees. Iedereen moest uit die lift en late via eindeloze steigertrappen naar beneden. Een Nederlandse man schoot compleet in paniek en overtuigde de kooi-lift-bestuurder dat hij nu en direct naar beneden ging. Het uitzicht was echt overweldigend en de hoogtestress verdween. Langzaam de terugweg naar het station ingezet en nog een espresso met een dolci en mineraalwater aan een barretje gedronken. Heerlijke Italiaanse zoetigheid, die niet zoet smaken, maar naar dat wat erin zit! Pistachenootjes. Gelukkig kon ik de terugweg naar de camping mbv de iphone googlemaps vinden, de Tomtom kent dit punt niet. Nu heb ik het punt gemarkeerd en als thuis ingesteld...moet vanaf nu goed gaan! s’Avonds op de camping weer mee gegeten, 3 gangen, superlekker. Een Italiaans echtpaar kookt dit 2 x per week met veel passie. En het is een feest om beiden 70+ers te zien.Carla, de eigenaresse vertaalt het en ik zag dat hij bij het opsommen van de ingrediënten in het Nederlands 1 was vergeten. Hij fronste, keek haar aan en toen kwam de selderij nog erbij. Een glimlach en een knikje van de kok bevestigden zijn tevredenheid. Gezellige avond.

Di 3 sept.

De ochtendkater na een vermoeiende dag gisteren uitgebreid verdreven met een extra meditatie. En, ik denk het zeker te weten, ik blijf hier gewoon totdat ik richting huis rijd. Mijn andere camping, Sasso Corbo, ligt ook in the middle of nowhere, maar heeft niet de luxe van elke avond met eten aan te schuiven. @Ron jouw tip zal ik op de terugreis bezigen, dank hiervoor! 

Vandaag is het bewolkt met af en toe een drupje en vanaf morgen weer volop zon. En morgen ga ik met de Assenaren naar ‘Molino del Pero’ Golfclub bij Monzuno. Mooi vooruitzicht.

Dank jullie voor jullie reactie en het ‘een hart onder de riem steken’ het doet goed en helpt.

Liefs uit Italië 

Renate