
Ruig landschap
Door: Renate
Blijf op de hoogte en volg Renate
08 September 2016 | Griekenland, Mystrás
Het regent nog steeds heftig. We gaan laat en lang ontbijten. Het is een leuk hotel, plezierige mensen. De eigenaresse kookt zelf jam, vandaag van een kruising tussen limoen en zure sinaasappel.
Nu ik zit te schrijven hoor ik de priester zingen, 21.24
Tegen 12 uur klaart de hemel op en we besluiten om tot Kosmas (1200 m) te fietsen. Snel pakken we in en vertrekken. De eerste 10 km klimmen makkelijk, 4-6%, mooie vergezichten en we klimmen gestaag. Het landschap is ruig, begroeide heuvels en bergen. Op de weg is het rustig, af en toe passeert ons een Griek en de rest zijn auto's van Hertz. We ontvangen opgestoken duimen en getoeter. We stoppen geregeld om wat te eten, bidon's bij te vullen en bereiken bijna halverwege een in de berg geplakt klooster, Moni Panagaia Elena. We bezoeken dit klooster even, steken kaarsjes aan, in dank aan onze ouders. Na de dood van mijn ouders zijn we ermee begonnen, mijn vader bezocht graag kerken en bij de eerste keer dacht ik, die kerk zou hij leuk hebben gevonden. En nu is het een dankjewel voor beide ouders geworden.
Daarna zetten we het klimmen voort. De klim wordt wat steviger en we zijn nu in de buurt van de toppen. Onderweg staan twee honden op de weg, we vertrouwen het niet en wachten op afstand tot een auto komt. Ik vraag support aan de mannen, zodat we langs kunnen. Ze houden de honden bezig en rijden dan door. Even later komt er weer een auto aan, ze beginnen met blaffen. Blijken dat de eigenaren te zijn. We denken aan 'geitenhonden' die op hun baasjes wachten. Zo van, we staan op straat op jullie te wachten, waar blijven jullie nou?
Nog steeds gaat het omhoog, nog 5 km te gaan naar Kosmas. Eindelijk zien we het dorp liggen. In het dorp is een 'optocht' gaande, er is wierook aangestoken, een blaaskapel en men loopt achter een aantal priesters (de priesters die ik in het klooster zag) aan. De tocht eindigt in de kerk waar een dienst met veel gezang is. Onze herberg staat tegenover de kerk. 31 km en 1200 m geklommen. We douchen...en maken een wandeling door het dorp. Het is iewat fris en we besluiten binnen te eten. Later komt het kerkgezellschap binnen, incl. priesters. Ze gaan zitten, kletsen, een priester staat op en zegt wat en dan is het eten. Na 30-40 minuten hebben ze 3 gangen op, een priester staat op, zegt en zingt en het feest is voorbij.
Wij drinken nog een ouzo en gaan terug naar onze kamer.
Vanmorgen was er vanaf halfacht zang. Het klinkt zo treurig, zo pijnlijk. De eigenaar van het guesthouse maakt het ontbijt. Het is een oude, magere man. Handen waar hard mee is gewerkt. Verweerd en eelt.
Het weer is bewolkt en af en toe regent het. We verlaten Kosmas en dalen af naar Geriaki. Het landschap is ruig en verlaten. In de verte zien we andere bergketens. We stoppen onderweg voor koffie. Alle mannen hebben een snipperdag? In de cafe's zitten uitsluitend mannen. Jammer, dat er zoveel in de berm wordt gegooid. Er rijdt ons een pickup tegemoet die de berm nakijkt op bruikbare onderdelen. Ook staan er aan de straatrand miniatuurkerkjes, daar staat wat water en kaarsjes in.
Aan het einde van de middag rijden we Sparta binnen. We slapen 2 nachten in Mystras en gaan morgen de oude stenen van Mystras bekijken.
Welterusten
Fred en Renate
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley