Es ist so gemütlich hier am Rhein

Dinsdag, 18 juni Nierstein, 81 km
Gisteravond hebben we eindelijk 'gut bürgerlich' gegeten, Gasthaus zur Krone. Jeugdherinneringen; Markklösschensuppe en Kartoffelpuffer mit Apfelmoes. Fred ging voor het Wiener Schnitzel. De wijn van deze streek, Loreley, smaakt heerlijk.
Vandaag hebben we eerst nog langs de Rijn gefietst en zijn bij Ingelheim (in de buurt van Rüdesheim, ander Rijnoever) de wijnvelden in. Beetje op en af, mooie kleine dorpjes, het ene 'Weingut' na het andere. Op de marktpleintjes kun je wijnen van verschillende 'Winzer'proeven. Het gebied kent voor 90% witte druiven. Het zijn kwalitatief zeer goede wijnen, die tot 2 jaar geleden een ondergeschoven kindje bleken. De grap van de pers was ook: Rheinhessen = ha, ha, ha vergessen. Echter heeft het gebied aan marketing gedaan en heeft de laatste 2 jaar verschillende prijzen gewonnen. Die topwijnen koop je dan per doos à 4-5€ per fles. Een wijnglas wordt hier op 200cc geschonken.
Er zijn veel fietsers met fietstassen onderweg, opvallend veel E bikes.
Het landschap wisselt tussen 'Weinhängen' en koren-of suikerbieten. Het fietspad slingert tussendoor. De dagtocht einigt in Nierstein aan de Rijn. Daar hebben we bij een wijnboer geslapen, erg knusse kamer. Voor de tweede keer was de eigenaresse een vrouw, die het huis in de tijd hield. De kamers waren gemoderniseerd, echter de 'Weinstube' was in jaren 70 stijl. De kleuren in olijfgroen met bruin/oranje, de stopcontacten en schakelaars uit mijn jeugdtijd. Dit is me ook al eerder opgevallen, dat vele mensen het oude in ere herstellen en vasthouden.
Het hele gebied ligt vlak bij mijn geboorteplaats, het dialect klinkt bekend en de typische uitspraken voor het gebied zijn er nog steeds. En tijdens het fietsen schieten me steeds oude gebeurtenissen te binnen. Ik zie of hoor iets en de herinneringen komen.
Bij ons slaapadres waren ook 2 dames; zeker 65+, met de fiets. Zij fietsen van de Bodensee naar Düsseldorf. Ze hebben al veel gereisd, dan wel metbus en georganiseerd. Jordanië ontbrak nog, en dat durfden ze nu niet aan. Ook hier werden we weer naar ons vluchtelingenbeleid gevraagd. 'Kommen bei Euch auch so viele rein?'
Na het 3. glas wijn was het toch echt 'Bettzeit'!

Woensdag, 19 aug. Worms, 37 km
Graag wilde ik Worms bekijken, vandaar zijn we hier al gestopt.
De route was weer mooi. Het is zeer ontspannend fietsen, geen spannende dingen of landschappelijke grote namen. Nee, gewoon ontspannen peddelen tussen wijnbergen. Worms, bekend door 'De Nibelungen'. Voor mij bekende kost en wat heb ik vroeger genoten van de Nibelungenlegende. Siegfried en Kriemhilde, Brunhilde, Gunthar, Hagen... Het Rheingold, de Nibelungenschatz.
Mooi, in Worms is het Nibelungenmuseum, waar het verhaal uit de doeken wordt gedaan. Wagner heeft het Nibelungenlied geschreven en elk jaar worden hier 'Festungsspiele' gehouden.
Ook vind je hier de oudste Joodse begraafplaats van Europa. Deze werd in de 2. Wereldoorlog door bemoeienis van een gemeenteraadslid (belde met Himmler) gespaard. De SSers stonden al voor de poort om de plaats te ruimen, echter wilde Himmler een informatiecentrum op deze plek bouwen en besloot voorlopig niet te ruimen. Dat centrum is nooit gekomen. Alle grafstenen staan kris kras, wel naar de dezelfe richting, ik gok op richting Jerusalem. Dus als je over de paden loopt, zie de ene steen van de voorkant (opschrift) en de andere van de achterkant.
Er zijn nog genoeg bezienswaardigheden om de middag te vullen.
De terrasjes zijn goed gevuld en niet alleen door toeristen. De Duitser gaat zelf ook graag uit eten, voor 25-30€ kun je prima met z'n tweeën eten en drinken.
Groet uit Worms, op terrasje met een wit wijntje