Even in Birma/Myanmar

We hebben Fang weer voor achten 's ochtends verlaten. Helaas regende het. Fred koos voor nat worden en ik heb in mijn oranje Xenos poncho gefietst. Lijkt wel een beetje op een monnik. We hebben de landschappelijke route naar Tha Ton gefietst. Veel natte rijstaanbouw, mensen werken in alle weersomstandigheden tot bijna de knieën in het rijstveld. Ook zijn er opvallend veel kappers; stel je een stalletje of schuur of kamer voor en daar staat dan een kapperstoel jaren 60, de kapper zelf was met de tondeuse bezig met een heus pispotkapsel.
Enfin de 35 km's hadden we snel afgelegd en waren even na tienen in Tha Ton. Eettent opgezocht aan de rivier en we komen binnen en een ander NL stel met pubers is aan het ontbijten. Aangeschoven en ervaringen uitgewisseld. Zij waren ook met de fiets onderweg. Uiteindelijk hadden we ze al op onze tweede trekdag gezien. Fietsend in de stromende regen. Zij wilden naar Chiang Rai gebracht worden met een bus. Nou onze plannen weken helemaal af van het boekje. Want er stonden forse klimmetjes op het programma 15 % en meer en dat over vele km's. Dus hadden Fred en Renate bedacht, we huren een taxi tot Mae Salong. Dit is een bijna chinees plaatsje in Thailand. Deze mensen kwamen uit Yunnan (China) en hebben gouden tijden gehad tijdens de opiumhandel. Dat is nu verboden en men bouwt thee aan. Verder zou het daar landschappelijk erg leuk zijn. (Fred is nu bezig de foto's te uploaden.)
De NL familie besloot zich aan te sluiten en Fred is succesvol aan het onderhandelen over de prijs van het vervoer, 45 km's omhoog met 6 personen en 6 fietsen. Na 10 minuten gebeld te hebben met de broer van de ober is het akkoord. Ook brengt hij ons nog eerst na de witte boeddha, de attractie van dat dorp. Ligt uiteraard boven op een bult. De goede man kwam een half uur later, laadde alle fietsen op de auto en wij hebben ons met z'n zessen in de auto geperst. De boeddha was de moeite waard en toen begon de rit naar boven, naar Mae Salong, het regende nog steeds, bocht op bocht volgde, het ging op en af en het was werkelijk waar steil en een bijzonder landschap. We waren het over eens; dit wilden we niet fietsen!!!
Boven aangekomen werden we eens over het hotel en de prijs. Fred en ik hebben nog wat rondgewandeld, thee geproefd, want daar wordt 1st class tea aangebouwd. Met de vrouw van het NL koppel ben ik nog naar een mooi Wat omhoog gegaan, eindeloze trap, maar ondanks het slechte weer een prachtig uitzicht over mooie theevelden. Hier werd dus opium verbouwd en de drie grote drugsbaronnen woonden ergens in deze omgeving. 's Avonds hebben we nog samen gegeten en later elkaar uitgezwaaid. Wij zijn vanmorgen weer voor achten weg en hadden volgens de routebeschrijving een easy way. Maar er stond erbij dat de beschrijving summier was omdat het maar een alternatief was. Nou dat hebben we geweten. Het weer knapte op en de zon scheen. Maar klim en afdaling volgende elkaar op. Tot 15 %. Wielrenners dat is wel andere koek, 17kg fiets en de bagage erbij en geen speciale bergverzetjes. Maar het mooie landschap maakte veel goed. Na een geploeter van goed 2 uur kwamen we bij een T- splitsing aan (zie foto), we gaan dus rechts af naar Mae Chan. Daar waren we om 12 uur en hadden 40 km's achter ons. We wilden nog graag tot Mae Sai vanwege onze verlenging van de visa. Dus hebben we niet voor de landschappelijke route gekozen, maar voor de korte, want onze printplaat was al vol en een overdosis aan mooie landschappen,... dus nog goed 36 km's te go. Onderweg gerust en gegeten, wel vega, want de kip... Dat is ook iets, soms, zoals hier roosteren ze een hele kip hakken deze met bot en al in stukjes en verwerken dat in het eten. Dus vega. Al met al na enen zijn we weg gegaan en waren om 3 uur hier in Mae Sai. Direct naar de grens; paspoort laten zien en uitleggen dat we erin en eruit willen. Okay, we worden uit Thailand gestempeld. Komen in Birma aan, foto met webcam en 500 baht's pp (42 baht is een euro) wat formulieren en stempels en weer terug naar de Thai. Daar weer een formulier ingevuld, weer een stempel en nu zijn we legaal tot 23 augustus hier. In NL kost deze grap 80 euro!
Daarna op zoek naar Mae Sai geesthouse aan de Mekong, werkelijk een mooi verblijf, knus bamboe hutje. Even weer een Wat bezocht van waar we een prachtig uitzicht hadden over Mae Sai en Birma. Bij een kraam gegeten (foto) het enige wat we kunnen lezen is 25 baht's. Uiteindelijk waren 2 porties en een groot Changbier(35 baht) 85 Bahts. Morgen gaan we naar Chiang Sean, relatief makkelijk. Maar de dag erop beloofd één van de mooiste en pittigste routes te worden. 80km klimmen en dalen langs de Mekong.
We hebben het naar onze zin, genieten en vinden het heerlijk om zo vrij door dit land te reizen. Waar gaan en staan waar het ons uitkomt en onze routeboekje houden we soms aan en soms niet. Tot de volgende keer, Fred en Renate