leven op Ko Tao

dat kan ik me goed voorstellen. Weer een dag verder en ook fitter aan het worden. Beste mensen "een goede conditie is werkelijk de moeite waard" om dit soort avonturen relatief snel te doorstaan.
Fred is nu met zijn laatste paddiduiken bezig en aanschouwt de zee op 18m diepte.
Ik ben vanmiddag aan het strand geweest, lekker in de schaduw gelezen en muziek geluisterd. Een mooi moment om de afgelopen weken te laten passeren. Wat ik jullie nog niet heb verteld is hoe men hier o.a. kokosnoten naar beneden haalt.
Met aapjes! De eigenaar heeft de aap aan een lange snoer vast. De aap klimt in een boom die hem wordt aangewezen en zoekt DE rijpe noot. Hij draait hem rond en dan valt de noot op de grond. Maar met een ongelooflijke smak! Erg mooi om te zien. Het zijn van die kleine aapjes hier. De dag erop zag ik een aapje achter op de bagagedrager van de brommer met zijn baas naar het werk rijden. Te snel om te fotograferen.
Vanmorgen heb ik afscheid genomen van mijn lieve nurse. Eerst was ze er niet. "She is not here, she is doing buddah." Dat had ze me al eerder verteld, dat ze elke morgen zeker een uur bidt en mediteert. Toen ik haar vroeg hoe ze met boeddha dan praatte, ging ze in de lotuszit weer naast me op bed zitten en begon te "zingen" en vertelde dat ze het over van alles nog wat kan hebben. Maar eigenlijk klinkt dat nu zoals het hier staat niet zo als zij het in het engels verteld met dat speciale accent, die stralende ogen en die warme glimlach. Vanmorgen vroeg ze me giechelend of mijn grote witte tanden wel echt waren, haar collega's in haar shop (heeft ook een SPA) werden erbij gehaald. Het ja veroorzaakte opschudding. Maar ik vertel;de dat ik weinig tot geen suiker eet en zeker 3 keer daags mijn tanden poetste. Oei, zij lustten wel suiker en het poetsen , dat vergat zij toch wel regelmatig. En ik bofte met zo'n een lieve man, die zo voor mij zorgde. (dit krijg ik nu nog jaren te horen, maar hij heeft ook alles mogelijke voor me gedaan. Dus dat risico neem ik dan maar)
Ook heeft kamer 31 een gezicht erbij in het restaurant. Want Fred heeft de laatste dagen altijd gemberthee voor me gehaald en AL dat eten met dinblad gebracht. Ik was vanmiddag alleen het soepje eten,en toen ik mijn kamernummer opgaf riep het meisje: "oh how are you nou, you have such a nice husband..."
Mensen, reizen heeft vele leuke kanten en laat je goed afstand nemen tot zaken die thuis erg gecompliceerd voelen.
Genoeg gemijmer, ik ga mijn pillen nemen (na het eten) en ga verder met lezen. Leuk boek trouwens , oude stukjes van Martin Bril. Ik vind hem erg onderhoudend schrijven en kan er echt om lachen. Hij schrijft namelijk een beetje "duits", met mooie bijzinnen.
Doei en tot gauw in NL