Laatste dag in Thessaloniki

21 september ‘24. Thessaloniki

Om 9 uur vertrokken we met een busje naar Thessaloniki. Een groot gedeelte van de route hadden we reeds gefietst. Het hotel ligt centraal. Wij zijn allemaal beduusd van de drukte hier. Mensen én auto’s. Inchecken, koffer ‘uitpakken’ en weg. Marguérita weet een leuk restaurantje te vinden, waar wij lunchen. Daarna lopen we kris-kras naar de kade en verder tot de witte toren. Dat was vroeger een gevangenis. Alexander de Grote staat groots er voor te pronken. Er staat een rij voor de ingang en in de verte komen dreigende wolken aan. We hebben niks bij ons en besluiten de toren morgen te bezichtigen en verder door de stad te lopen. Bekijken wat opgravingen, eten en drinken wat en lopen richting hotel. We zien nog een mooie kathedraal en besluiten deze te bezichtigen. Er is een trouwerij, een groot uitgepakte trouwerij. De priester(s) zingen en predigen, het klinkt bedroefd en zwaar.

Later gaan we nog wat eten en beseffen, dit is vakantie. De drukte, de pleintjes, die mensen. Die dagen ervoor waren ‘reizen’. We evalueren deze fietsreis en spreken over fietsen alleen (meer contact met de inheemsen) en fietsen in een groep.

De volgende ochtend nemen we al afscheid van twee, zij vertrekken en gaan verder vakantie vieren. We zijn het eens met elkaar, deze extra dag in Thessaloniki voegt niets toe, de drukte in deze stad staat in schril contrast met de fietsdagen. En Lennie merkt terecht op, ik had vandaag al naar huis gewild.

Ik heb van kamer geruild, er was een ‘s nachts naar brummend geluid in de kamer. Marguérita en ik gaan nu wat door Thessaloniki struinen en volgen een route van Komoot. Het is zaterdag en héél druk. Maar nu eerst koffie,

Fijn weekend