Salzburg

Dag 21Zondag10 september

SalzburgHotel St. Virgil

Het fietsen verloopt gemakkelijk. Mooie route langs boerderijen, gehuchten en een enkel plaatsje. Het verkeer wordt drukker en op eens is het bord er. SALZBURG. Zomaar ‘gevonden’. Ik fiets naar de Altstadt richting Festung Hohensalzburg. Er is veel drukte, er wordt een koers gereden, maar ik mag nog omhoog. Heel steil, de turbo en de 1 en nog is het zwaar trappen. Echter helemaal naar boven gaat niet. ‘Sie wollen doch nicht mit dem Fahrrad in die Festung fahren!?Nou, ja dat wil ik. Maar dat is niet het gewenste antwoord, dus ik keer om en fiets verder door de Altstadt.

Kop koffie en een pruimenstrudel laat ik me smaken en fiets dan naar St. Virgil hotel. Het is een congrescentrum met een 2. verblijf vlakbij. Kamer ligt rustig, maar vertoont wat mankementen. Hordeur is kapot en sluit niet, zeer kleine waterstraal bij het douchen en wifi-signaal is te zwak. Ik meld dit bij de receptie voordat ik naar de eetzaal ga. De dame zegt dit nog nooit gehoord te hebben en wil het goedmaken. De kosten voor het buffet worden weggestreept. Goed ook, buffet is vanaf 18 uur en ik ben er om 19:15. De schalen zijn bijna leeg en wat er ligt - op friet en worstjes na- ziet er niet echt smakelijk meer uit. Maar er is veel salade.

Vandaag rijd ik met de bus naar Salzburg. Het is warm en ik voel me moe. Ik blijf in de Altstadt rondslenteren, fotografeer veel en pak een late lunch. Salzburger Nockerln, kleine portie waarvan ik 3/4 op kan. Al snel voel ik me misselijk, maar het was heel lekker. Ik loop nog door diverse parken, mooi aangelegde tuinen en zit regelmatig in de schaduw op een bankje. Het is druk en ik ga vroeg eten. Leuk tafeltje op een buitenterras, ik bestel eten en drinken en geniet van het uitzicht. Komt er iemand aan het tafeltje naast zitten en steekt en sigaret op. Ik pak mijn spullen en ga binnen zitten.

Hier wordt flink gerookt en elke avond is het screenen of er rokers in de buurt zitten en hoe de wind waait. Ach, en als je de hele dag op de fiets zit is binnen eten goed te doen.

Na het eten loop ik via een andere route terug naar het hotel. Smalle straatjes met hoge huizen, vaak tegen de rotsen gebouwd. Ik vraag aan een vrouw of die huizen liften hebben. Nee, die oude huizen niet. Soms tot 7 verdiepingen.

In het hotel pak ik de fietstassen weer in, was de kleren van vandaag door, loop naar het hoofdgebouw drink wat en aanschouw het roze kleuren van de Berchtesgadener Alpen.

Morgen fiets ik tot Braunau en daarna ben ik er nog niet uit met wat ik ga doen. Ondertussen toch al 1100 km gefietst, zo voelt het niet. En nu

Welterusten