Amazing South Africa

Ma 4 maart

Holy moly...wat een avond drive gisteren. Wild dog’s én hyena’s, het verschil wist ik nooit, nu wél. De hyena heeft een lage achterkant en de wild dog lijkt qua bouw het meest op een Duitse Herder. Gelukkig was er tijd om te observeren. Spelende olifanten in het water, grootfamilie baboon’s, bruine bavianen, zebra-familie, giraf-familie, prachtig gekleurde vogels waarvan ik de namen kwijt ben, neushoorn’s (hier is de hoorn niet preventief verwijderd) en na het donker worden hoorde Ren ‘geroep’. “It’s a lion calling...here next in the quarter.” Wij zaten er allen (3 koppels) klaar voor. 1 koppel uit Brasilië en 1 koppel uit Oregon, alle drives hebben we met z’n zessen gedaan. Een na 10 minuten rustig rijden, zoeken met de schijnwerper zagen wij hem. Een leeuw, pakweg 7-8 jr. op zoek naar zijn broer. De rangers kennen de beesten kennelijk door en door en weten wie wie is én wie bij wie hoort. Deze leeuw, sterk vermagerd sjokte voor ons uit. Meestal jagen de vrouwtjes en de mannetjes eten mee. Ren draaide de auto en reed achter hem aan, aan zijn zijde, reed vooruit, liet de leeuw langs de auto lopen. Ik had hem kunnen aanraken, zó dichtbij. Bijzonder, ik bedenk me, wat geeft mij de zekerheid te denken, dat hij zich niet bedenkt en toch in de jeep gaat springen. Ik zie hem sjokken, de manen, de naar beneden getrokken mondhoeken en de witte sik onder het kin, de brede neus, de ogen vooruit op de weg gericht. He is on a mission...

Ren vertelt dat de leeuwen de wegen praktisch vinden, omdat het veel gemakkelijker loopt. We ‘lopen’ dik 20 minuten met hem op. Wat een feest!

Na de drive begeleidt Ren ons naar onze huisjes en komt ons even later weer ophalen voor het diner. Wij zwaaien direct na eten weer af, want is zo weer 5:00. 

Vanmorgen vertrekken we weer om half zes, het schemert al fors en we zijn net 5 minuten onderweg. “Look, a lepard”. 30 m voor ons zit die dan, wat een fantastisch beest, prachtige groene ogen. Echter is deze niet zo geduldig en verdwijnt snel in het hoge gras. Het gras biedt nu veel bescherming. Later in mei/juni is veel opgedroogd en de beesten zijn makkelijker te zien. Het is een zeer vruchtbare drive. Een leeuwenfamilie op afstand, die klaar zitten om te jagen. Tegenover (200m) staat een kudde zebra’s en impala’s. We wachten een poos, maar dat doen de leeuwen óók. Ook zien we deze keer nijlpaarden en een krokodil. Wederom zorgen bavianen voor vermaak, net als de olifantenkudde met jonkies, die < 3 maanden zijn. Dat maakt Ren uit de slurf op. 3 maanden is gemiddeld het moment, dat een olifant zijn slurf weet te gebruiken/beheerst. Op terugweg spotten we nog 2 forse cheeta’s. Een fantastische ochtend drive, ruim 4,5 uur rond gereden. 

Mijn lijf vraagt om te bewegen en ook is het lijf moe. Het zitten in die hobbelende jeep is echt inspannend, de ogen raken vermoeid door het geconcentreerd kijken. De temperatuur is weer boven de 30 gr. en de luchtvochtigheid ligt op > 80%. Dat maakt, dat ik tijdens de pauzes van drive, eten of slapen ‘niks’ hoef. Sporten komt straks thuis weer. 

Ook hebben we nog te gaan tot morgenavond totdat we in het vliegtuig stappen, het was een geweldige reis/ervaring. Ik zeg doen, ook heb je er geen bijzondere reden voor. Het buitenleven hier vult alles op en er is geen ruimte over om te piekeren over dat (who know’s?) wat gaat komen. En ik hoop dat het bij ‘www.waarbenjij.nu’ blijft en het geen ‘www.hoegaathet.nu’ gaat worden. Ook een carcrash kan ons de zin aan avontuur én genieten niet ontnemen. Noem het gewoon ‘levenskunst’ of wat filosofischer ‘loslaten én omarmen’. 

Fijn om te horen, dat jullie met ons mee reden én ook mee geproefd hebben van ‘ Amazing South Africa’.

Dankie, liewe groete

Fred & Renate