Auch am Bodensee ist's so schön

Bodensee, Langenargen, 34km
Na een lekker 'frisse' nacht op 580m, schijnt vanmorgen al volop de zon. Gisternamiddag/avond heeft het flink geregend. Vanmorgen hadden we nog maar een klein stukje fietsen tot onze 2 daagse stop. Een mooi pad over de wijdse velden, de echte bergen zijn al aan de horizon te zien, de Bodensee schittert in de zon. De velden; bosspeen, ik tel 4 soorten sla, mais, aardappels, koren, aardbeien, kilometers appelboomgarden en hop. Kan het nog aardser? De drukte op de paden neemt toe, de Bodenseeroute, een wielerronde passeert ons; ter ere van de euro-bike-messe. Toch is de sfeer rustig.
We komen bij ons adres aan. We hadden de laatste kamer, in de kelder. Nou, ik moet wel drie keer slikken, klein, donker en bedomd. Fred vindt het 'prima'. Ik weet, dat we feitelijk geen keuze hebben. Een klein belrondje bevestigt dit, volgeboekt ivm die Messe. Dus vriendjes worden met de feiten. Er ligt vrolijk beddengoed op de 'nieuwe' -aangeprezen door de huisbazin- matrassen. De douche is in de 'Waschküche' en daar staan 3 wasmachines. Kans: na 10 dagen handsopjes een echte wasbeurt. Er ligt een mooie grote tuin om het huis en het is maar 10 minuten fietsen tot de Bodensee. De huisbazin belooft een 'ausgezeichnetes Frühstück. Weet je, het is een uitstekende keus!
Nu zitten we op een stukje gras aan de Bodensee in het zonnetje. Bij de bakker hebben we enkele lekkere 'Kaffeestückchen' soort koffiebroodjes -de luxe dan- en filterkoffie to go ingeslagen. Het uitzicht is te gek. Het water glinstert, zeilboten varen op het meer, aan de overkant zie ik de Zwitserse bergen, de kieselsteentjes rollen door de golfjes over de grond. Mensen liggen op kleedjes in de zon. Hier te zitten, niks te moeten en feitelijk geen zorgen te hebben (maken is een ander verhaal/keus) past zo in de reclame van ZwitserLeven. Én nu ga ik z w e m m e n!
Woensdag, 26 aug.
Alle tijd voor het ontbijt en we besluiten naar Friedrichshafen te fietsen. Vanmorgen heb ik nog de komende twee overnachtingen geregeld. Het is druk richting Arlberg en ik bel een tijdje rond, voordat ik beet heb. Het weer is volop zomers. Over de Bodensee hangt aan de overkant een vage 'zeemist'. We zien drie rijen bergen achter elkaar en besneeuwde toppen. Machtig mooi panorama. Keer op keer fascinerend.
We zitten nu weer aan het strandje en vragen ons af: waarom schreeuwen sommige kinderen continue naar elkaar tijdens het spelen?
Terug, we hadden gisteren al enkele keren een Zeppelin zien varen en besluiten naar het Messe terrein te fietsen, want de Zeppelins landen daar. We zien wel hoe ver we mogen, het publiek mag pas zaterdag de Eurobike bezoeken. We fietsen, vragen links en rechts door en we komen bij de hangar van de Zeppelins. Wat een spectakel om een Zeppelin van zo dicht bij te zien landen en weer opstijgen. Om nog beter te kijken lopen we langs de controleposten, er wordt ons niets gevraagd. En op eens staan we in de hal van de E bikes, zonder toegangsbewijs. Bijna uitsluitend aziatische aanbieders. Zeer futuristische modellen, racefietsen, mountainbikes, stadsfietsen, vouwfietsen, retro modellen allemaal als E bike.
De Zeppelins blijven we de hele middag nog zien varen. Wat een leuke ervaring.