San Teodoro

Dag 17, 1 juni
Orosei, 70 km
Na een uitstekend ontbijt zijn we even na 9 uur vertrokken. 2- 3 km vals plat en daarna begon het klimmen. De route is goed te fietsen en het percentage was 5-6 %. Enige storende factor voor mij zijn de motorrijders. Er wordt toch flink geract en afhankelijk van de bocht is de afstand maar een meter naar mij toe. Ook de tegenliggers komen me in "zijligging" me veel lawaai tegemoet.
Het landschap en de vergezichten zijn erg mooi. Na de eerste klim fietsen we over een plateau om later verder te klimmen. Tegen een uur zitten we op het hoogste punt van 1018 m. Hier hebben we nu uitzicht in het andere dal. Uiteindelijk dalen wij tot zeeniveau in 35 km. In Dorosei gaan we op zoek naar een verhuurbedrijf, echter het op internet aangegeven adres blijkt niet te kloppen.
Met het hotel in Orosei blijft het niet "lekker" gaan. De kamer had geen 2 bedden, maar met extra lakens valt dat op te lossen. Wifi is in alle kamers beschikbaar. Echter vraagt hij (eigenaar) € 2,-- per uur. Gelukkig hadden wij een superieur kamer geboekt, de standaard is gewoon een hok met helemaal geen ruimte. Deze heeft een ruime badkamer 5 m2 en de slaapkamer heeft echt 12 m2...
Maar hij heeft voor morgen een auto geregeld... Verrassing. Morgen hebben we een rustdag en gaan met Fiat Punto door de bergen toeren.
Morgen is feestdag in Italïe en bij de ijsman op de hoek houden ze karaoke. Gloria, glooriiia... tot in de vroege uurtjes. En als afsluiter besluiten de uitbaters nog even de lege flessen op te bergen in de glascontainer.

Dag 18, 2 juni
We hadden op de kaart een paar mooie plaatsjes uitgekozen. Nuoro, Oliena, Orgosolo, Mamoiada, Fonni (waar je 's winters kunt skiën!) Gavoi, Orani, Nuoro en terug naar Orosei. Kleine 200 km getoerd. Op en af, even genoten van het makkelijke klimmen. Een prachtig stukje binnenland, het land der Barbaren. Hier zagen we ook nog veel schade van de tornado die in november 2013 heeft huis gehouden. Stukken weg werden weggeslagen, bruggen ingestort, er liggen nog steeds bulten met modder en troep op straat. Inmiddels groeien er klaprozen op.
Bij de wifi hotspot in het plaatsje hebben we ingelogd en een kamer in San Teodoro geboekt. Via tripadvisor een bijzonder mooi restaurantje gevonden en heerlijk gegeten. Wij vinden die websites handig, want het restaurantje Belmondo lag buiten het centrum, boven in een straatje.

Dag 19, 3 juni
San Teodoro, 70 km
Mooie fietsdag. De route is op een klim na naar 140 m (> 6%) goed te fietsen. Al vroeg ontmoeten we een groep Tsjechen. Zij, 15 personen zijn ook met de fiets onderweg. Ze zijn met de auto naar Sardinïe gereden en fietsen ook een rondje, echter zij kamperen! Wat een bagage op die fietsen, niet van het light-traveller-materiaal, nee joekels van plunjebalen op de bagagedrager naast de 4 fietstassen. Makkelijker was geweest, als één per dag de auto reed en alle bagage vervoerde. Met zo'n groep heb je een tot max 2 keer een rijdag. Ideaal toch?
We fietsen makkelijk de 70 km weg en waren om halfvier al bij het hotel. Hier verblijven we tot zaterdagochtend. En dan is het nog 30 km naar Olbia, van waar we naar huis vliegen.
Prachtig strand in San Teodoro. Strandbedjes en parasols staan al klaar. Wil je op de eerste rij liggen betaal je € 18 en rij 2 en 3 is € 15 per dag. Deze constructie heb ik nog nooit gezien.
We zitten nu echt in het toeristische gedeelte en dat geeft voor uit eten meer vakantiegevoel.
Zoals eerder tijdens Italïe vakanties beschreven, de schoenen van de Italiaanse dames. Het is einde van de middag en de mensen verlaten de strandbedjes. Een Italiaanse Bella probeert haar schoenen aan de voeten te krijgen. Een werkelijk mooi slank lang lijf met een jurkJE tot net over het bikinibroekje en een paar vuurrode stiletto's; verder niets om het lijf. Nu kan ik sowieso niet lopen op stiletto's, maar probeer daarmee eens op het strand in het zand te lopen... dat is ook voor Bella een uitdaging. Maar haar grijsgemêleerde, krullend langharige begeleider ondersteunde haar bij deze uitdaging. En zo kwam Bella in de ene hand een sigaret aan de andere haar begeleider naar de strandtent.
Fred eet nog steeds met groot enthousiasme bijna elke avond Pizza, ik wissel de pasta af met vis. Vanavond heb ik de lekkerste visvan deze vakantie gehad. Zeebaars met aardappelschijfjes, zontomaatjes en citroen gestoofd. Werkelijk heerlijk.
Op weg naar het hotel is er toch steeds weer een Gelateria...
Welterusten
Fred en Renate