Muravera

Dag 13, 28 mei
Villasimius, 50 km
Vanmorgen zijn we met halfbewolkte hemel vertrokken en zo is het de hele dag ook gebleven. Al snel waren we Cagliari uiten tochbleef het relatief druk op de weg. We hadden gisteravond het hotel al geboekt. Deze zuidelijke hoek is toeristisch, mede doordatCagliari een vliegveld heeft ook snel toegankelijk. En hier liggen weer zeer mooie stranden. De route geeft ons weer mooie vergezichten en slingert alle kanten op, wel met een te behappen hellingspercentage. Ach, eigenlijk isde hele kust route de Amalfikust in een lange versie. Totnu toe hebben we 3 koppels op de fiets gezien, allen rijden de route met de klok mee. We hebben bewust voor de andere kant gekozen. Qua wind konden we geen aanwijzingen op internet vinden, watnou slim zou zijn. Soms heb je in een bepaalde tijd bijna altijd wind uit "een" richting. Dat kan dan een reden zijn om dan er voor te kiezen met de wind mee te fietsen. Bij voorkeur fietsen we tegen de klok in, wel in landen die rechts rijden. Dan zit je op de fiets altijd aan zeekant.
De dagen hebben een vast ritme gekregen, halfacht opstaan, op de i pads de krant downloaden, douchen en pakken. 8 uur ontbijt, eerder kan bijna nooit. 9 uur vertrek, boodschappen doen, eten en drinken voor onderweg. Meestal zijn we tussen 15 - 16 uur op plaats van bestemming. Douchen, fietskleren wassen, het stadje in, de route voor de volgende dag bekijken, hotel boeken, eten, spelletje doen, lezen en tegen half elf plat. Is dat spannend, nee, wel relaxt.

Dag 14, 29 mei
Muravera, 50 km
Vanmorgen zijn we wat later vertrokken, helderblauwe hemel. Sardinïe kent geen Hemelvaartsdag. Vanuit Vilasimius hebben we steeds de weg langs de kust gevolgd. Het hellingspercentage was okay. De route werderom zeer mooi en toch anders. Op een mooi uitzichtpunt ontmoeten we Canadezen, ook met de fiets onderweg. We hebben een tijdje met elkaar gekletst en emails uitgewisseld. Toen ik hoorde dat ze uit Canada kwamen, zei ik, dat ze bofkonten waren, omdat ze dan in Whistler konden skiën. "Yeah, it's great skiing in Whistler and we have a appartement. When doe you like to come?" Ach zij hebben zin om in Holland te komen fietsen en ik heb zin om in Whistler te skiën.
Fantastische panorama's volgen en we stoppen bij een rustig strandje en lunchen daar. Vlak voor Capo Ferrato volgt koffiepauze 2 aan het strand. De hemel begint rap te betrekken en we moeten nog 20 km.
Deze route heeft Fred -met dank aan Garmin- gevonden, anders zou je nooit zo van de hoofdweg durven af te wijken. Zandpaden, die toch prima te fietsen zijn. In de verte zien we een schapskudde op de weg. We fietsen er op af en ik blijf op de weg staan. De hond, die voorop loopt stopt 2 meter voor mij en gaat aan de kant liggen. De weg is 3-4m breed. De schapen die voorop lopen stoppen en blijven staan. Na 3 minuten staat alles stil, de weg is in zijn hele breedte een en al schaap. Er staan 2 auto's te wachten aan het einde van de kudde (10-15m) De ene auto rijdt de kudde in, maar komt amper een meter verder, want voor staat nog alles stil. De hond ligt ontspannen op de grond en de schapen staan stil. Totdat dat ik met de fiets van het midden naar de rechter zijkant loop. De staat op, loopt rustig verder en de kudde volgt. Leuk om te aanschouwen hoe goed die schappen naar de hond luisteren. En aan het einde van de kudde loopt nog een hond.
5 km verder ontmoeten we een herder met koeien, stieren en schapen. Leuke weg. De lucht wordt steeds donkerder en we trappen stevig door. Helaas redden we het net niet en schuilen een poos bij een cafe om dan verder naar de B&B Da Sarah in Muravera te fietsen.
Morgen zijn het wat meer km's tot Tertoli. En dan komt de bergetappe...