Ho Chi Minh 3
Blijf op de hoogte en volg Renate
23 Augustus 2012 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Donderdag, 23 augustus, dag 33, Saigon
Gisteravond nog een echte bui beleefd, met blanke straten. De eerste keer dat we onze capes nodig hadden. Vanmorgen zijn we eerst naar het oorlogsmuseum geweest. De foto's die er hangen zijn wreed. De oorlog was wreed en kende uiteindelijk alleen verliezers. Wat ik nu wel kan plaatsen, zijn de erg misvormde mensen hier. Ik heb nu al 2 keer iemand gezien met een immens groot hoofd, vierkant en hangend stukken vel. Ook verbaasde ik me over de misvormde 30-40 ers. De oorzaak is het sproeien van doxines door de Amerikanen tijdens de oorlog. Het museum heeft ook een aantal misvormde embryo's in "water". In Amerika zijn er ook misvormde kinderen van de vaders die in Vietnam hebben gevochten en in contact zijn geweest met de dioxines, zoals bijvoorbeeld ontbladermiddel. Het museum is beslist de moeite waard en kent ook een verdieping met het dagelijkse leven tijdens de oorlog, de Vietnamezen en de Amerikanen. Van het begin tot het eind. Er zitten werkelijk " mooie" foto's tussen die veel onthullen.
Daarna wilde ik nog naar de botanische tuinen, maar die vonden we niet, dus werd het de dierentuin als vermaak. Achteraf hadden we beter een taxi kunnen nemen en ons naar Chinatown laten rijden. Om 16 uur startte de Spa. Wat een heerlijkheid. Daarna al gepakt en weer naar de gezellige backpackerswijk gelopen. Prostitutie is ook hier aan de orde van de avond. Sorry mannen, maar als ik dan die "oude" kerels zie zitten en die jonge meiden erbij... Meiden die met elkaar giechelen, af en toe woorden wisselen met de mannen, tja het zijn inkomsten. Er wordt hier veel gebedeld, zeker bij de markt en in de eenvoudige wijken.
Morgen komt er nu echt een eind aan de reis. We hebben veel gezien en beleefd, enthousiaste Vietnamezen en Cambodianen ontmoet, zij n verrast over deze beide landen en onder de indruk van het verleden. Fred vindt het prima om weer naar huis te gaan, ik heb er weinig zin in. Zou zo weer de fietstassen in kunnen pakken en nu dan verder naar het Noorden kunnen fietsen. Het leeft zo heerlijk zorgeloos hier.
Groet Fred en Renate
Gisteravond nog een echte bui beleefd, met blanke straten. De eerste keer dat we onze capes nodig hadden. Vanmorgen zijn we eerst naar het oorlogsmuseum geweest. De foto's die er hangen zijn wreed. De oorlog was wreed en kende uiteindelijk alleen verliezers. Wat ik nu wel kan plaatsen, zijn de erg misvormde mensen hier. Ik heb nu al 2 keer iemand gezien met een immens groot hoofd, vierkant en hangend stukken vel. Ook verbaasde ik me over de misvormde 30-40 ers. De oorzaak is het sproeien van doxines door de Amerikanen tijdens de oorlog. Het museum heeft ook een aantal misvormde embryo's in "water". In Amerika zijn er ook misvormde kinderen van de vaders die in Vietnam hebben gevochten en in contact zijn geweest met de dioxines, zoals bijvoorbeeld ontbladermiddel. Het museum is beslist de moeite waard en kent ook een verdieping met het dagelijkse leven tijdens de oorlog, de Vietnamezen en de Amerikanen. Van het begin tot het eind. Er zitten werkelijk " mooie" foto's tussen die veel onthullen.
Daarna wilde ik nog naar de botanische tuinen, maar die vonden we niet, dus werd het de dierentuin als vermaak. Achteraf hadden we beter een taxi kunnen nemen en ons naar Chinatown laten rijden. Om 16 uur startte de Spa. Wat een heerlijkheid. Daarna al gepakt en weer naar de gezellige backpackerswijk gelopen. Prostitutie is ook hier aan de orde van de avond. Sorry mannen, maar als ik dan die "oude" kerels zie zitten en die jonge meiden erbij... Meiden die met elkaar giechelen, af en toe woorden wisselen met de mannen, tja het zijn inkomsten. Er wordt hier veel gebedeld, zeker bij de markt en in de eenvoudige wijken.
Morgen komt er nu echt een eind aan de reis. We hebben veel gezien en beleefd, enthousiaste Vietnamezen en Cambodianen ontmoet, zij n verrast over deze beide landen en onder de indruk van het verleden. Fred vindt het prima om weer naar huis te gaan, ik heb er weinig zin in. Zou zo weer de fietstassen in kunnen pakken en nu dan verder naar het Noorden kunnen fietsen. Het leeft zo heerlijk zorgeloos hier.
Groet Fred en Renate
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
