…al in het Trentino aangekomen

Zondag, 19 mei,Trente/Trento Hotel Everest,63km

Vanmorgen ben ik er vroeg uit. Het is rustig in het hotel. Wielergroepen zijn vroeg op en als ik om 7:45 bij het ontbijt aankom worden de schalen net weer bijgevuld.

Het uitzicht vanaf het terras is echt groots. Vandaag valt er niet zo veel te klimmen. Ik neem de tijd in de kleine dorpjes om ook details op te nemen. Die muurtjes van grote die lei-keien zijn begroeid met fragile bloemetjes. En het is mooi om te zien hoe die fijne worteltjes tussen de stenen zijn ‚verankerd‘. De was die aan grote drooghekken aan het balkon hangt, sieren het straatbeeld. In het dal loopt de Brenta. En het is kennelijk vruchtbare grond hier. Er zijn veel fruitbomen velden, allen afgedekt met gaas.

Het is druk in de plaatsjes, Pinksterzondag.

Na 25 km vind ik het tijd voor koffie. In Levico Therme is er een leuk terrasje.

De route loopt nu langs Lago di Caldonazzo. En weg loopt direct langs het meer(tje). Ik pak een bankje en geniet van de zon en het uitzicht en lees wat berichtjes.

Dan verder richting Trente. Het gaat iets omhoog boven de hoofdweg langs de bergen en op een gegeven moment isde navigatie warrig en ik kan de juiste weg niet vinden. Daarom besluit ik terug naar de hoofdweg te gaan en zo naar Trente te fietsen. Hotel is zo gevonden, het ligt buiten het centrum. Kamer is ruim opgezet en het bed ligt goed. Tot nu toe nog geen slecht bed gehad.

Na het ritueel ben ik naar het centrum (25 min.) gelopen. Mooie binnenstad, prachtige gevelschilderijen. Én mooie winkels!

Morgen fiets ik tot Bolzano. De overnachtingen zijn daar buitenproportioneel prijzig. Ik ben via Trivago gaan zoeken en heb een mooi B[e-38]B in Oberbozen gevonden, en boek rechtsreeks bij henzelf. Het is een flink eind klimmen naar Haus Rottensteiner, maar lijkt me de moeite waard.

Een mooi Haus op een ‚Berg’ met 360 gr. Panorama én sauna! Want dinsdag wordt [e-1f4a7][e-1f4a7][e-1f4a7]neerslag verwacht. ˋs Ochtends met de bus naar beneden, Bolzano wat rondkijken en ˋs middags de sauna in en wat lezen en hangen. Zie het al voor me. Daar blijf ik 2 nachten.

Fysiek is het nog steeds goed te doen. Mijn hoofd spint af en toe. Ik heb heel veel plezier in het kris-kras rondfietsen en dat alle hobbels ‚gewoon‘ opgelost worden. Maar soms geraak ik buiten de route, of doet de navigatie gek en de accu is toch aardig op, dan denk ik ‚wat doe je je toch aan?‘ Het avontuur heeft een prijs;-) en ik weet me uiteindelijk te overtuigen, dat ik dit óók oplos.

Dit is toch voor mij het ultieme reizen, van niet al te ver weg. Op de fiets zitten, de pedalen rondtrappen, rondkijken en zich nog steeds kunnen verwonderen over het natuurschoon én ja hoor ook over mezelf. En zeker hier in Trentino, het is er zo mooi!

Fino alla prossima volta(google is mijn maatje)