Elke dag nieuwe verrassingen

Donderdag, 16 mei Follina Argiturisimo La Dolza 50 km

De dag begint met regen. Na een half uur uitstel vanmorgen heb ik in full equipment het hotel verlaten. Kennelijk schrok die regen zo van het oranje jack en stopte en tot Susegana heb ik zonder regen gefietst. De route liep over de rijksweg. Best vermakelijk waren alle winkels, showrooms en mooie tuincentra. Aan de rechter kant van de route zie ik de uitlopers van de Bergen. Deze streek behoort tot Trentino. Mooie palazzos omringd door ijzer hekwerk zieren het straatbeeld. Tegen 12 uur fiets ik Susegana binnen. Daar heb ik een kerkje bezocht en wat kaarsen aangestoken, altijd een moment van bezinning, ook als niet gelovige.

Ik ga bij een bar met heel veel spelautomaten pauzeren. Helaas begint het met regenen en op de buienradar zie ik, dat dit pas in de namiddag minder gaat worden. Dus regenkleding aan en fietsen. Ik verlaat Susegana en al snel gaat het omhoog. Het landschap ziet er met al die wijnvelden mooi uit. De Prosecco-streek wordt me later verteld. Dit met verbazing omdat ik voor een witte wijn kies. Prosecco!

De weg loopt soms door bossen en daar is het oppassen vanwege een soort grind keien en ik ben blij met die brede banden. De straat heeft hier nu ook achterstallig onderhoud en is een lappendeken door verschillende reparaties. Putdeksels liggen soms hoger en soms lager. En door die heftige regen ontstaan er diepe plassen. Ik bereik Follina op tijd en besluit eerst wat te eten. Daarna fiets ik tot mijn slaapplek, een Agriturismo. Het wemelt van de dieren, 23 honden, paarden, koeien, konijnen, geiten, kippen, ganzen en eenden.

Ik hang eerst alles te drogen, ga douchen en wat lezen. Maak een wandeling over het erf en klets wat met de mensen. Ze spreken meer Engels da ik Italiaans. Het is even droog. Tegen 17 uur loop ik naar een restaurant dat ik had uitgezocht én dat ook open is. Het plenst weer. Restaurant ziet er leuk uit, maar eten pas vanaf halfacht. Het is moeilijk wat te vinden waar ik nu ‚al‘ kan eten. 1 km verderop is een pizzeria. Ik loop daar in stromende regen naar toe. Het is een afhaal pizzeria, maar er staan ook wat tafels en stoelen. Ongezellig. Ik bestel een pizza en een blikje Moretti. De pizza wordt gesneden in een ophaal doos op tafel gezet. En is me toch lekker!

Met onweer en hoosbuien loop ik met grote passen terug. Best eng.

Bij het Agriturismo werkt nu een gezellige jonge vrouw die goed Engels spreekt. Zij vertelt dat de Pizza-bakker uit Napoli komt, en daar weten ze wat pizza bakken is. Ook vertelt zij veel over deze streek. Het blijkt dat ‚veel‘ huizen opgekocht worden door Amerikanen, die het huis als vakantiehuis houden. Er ontstaat hetzelfde probleem als bij ons op bv de waddeneilanden. De ‚rijken‘ kopen huizen op en daardoor worden huizen onbetaalbaar voor de jonge eilandbewoners. Zij en haar vriend zijn op ook zoek naar iets betaalbaars.

Ik ga op tijd naar boven, wil nl. vroeg slapen. Het hoost en onweert nog steeds.

Vrijdag 17 mei Feltre Hotel Doriguzzi35 km

Ik word wakker en het is stil, het regent niet meer. Opstaan, mediteren, aankleden, pakken en ontbijten. Wederom een heerlijk ontbijt. Speciaal voor mij gemaakt:-)en ook voor die andere gasten, maar die liggen nog te slapen.

Op de fiets en nu de bergen in. Na 2 km zit mijn telefoonhouder-regenhoes (SP Connect-systeem) los. Ik pak deze en kijk en krijg hem niet meer erop. Balen, dus telefoon om de nek en regelmatig kijken. Dat is ronduit vervelend. Het lijkt alsof ik een adapter mis en de normale houder past ook niet (meer). Ga ik later oplossen. Het is flink klimmen en de route in de gaten houden. Op een gegeven moment gebeurt er niets meer met die route en ik heb geen verbinding. Als ik weer in de bewoonde wereld ben is er weer contact en ik zie dat ik niet meer op de route zit, had dus toch ergens links af gemoeten. Ik besluit nu de rijksweg op te zoeken en richting Feltre te fietsen. Onderweg ff koffie en bijladen. Bij een groot Benzinestation mag ik de lader niet in het stopcontact stoppen. Drama. Even verder in Villa la Villa stop ik bij een Cafeetje.Weer nee dat kan niet, dat is voor de verlichting. Ik haal de accu en lader eruit stop de stekker in het stopcontact en de oplaadlampjes knipperen. Dus daar zit wel stroom. Toch paniek, maar 10 minuten, want de verlichting! 650W dat is toch geen probleem. Maar veel Italiaans drama. Kan het hen ook niet uitleggen.

Omdat ik nu de rijksweg neem haal ik het makkelijk, deze is 15 km korter en heeft niet veel hoogteverschil. De uitzichten zijn er toch niet echt, het is flink bewolkt.

Bij een fietsenwinkel vraag ik of hij iets kan met die houder. Nee, zij verkopen geen SP Connect, ander merk. Maar hij heeft wel een goed idee, SPConnect mailen, vragen naar het nummer van deze adapter en of er hier winkels zijn die het wel verkopen OF bestellen bij Amazon en in een komend hotel laten leveren. Geen gekke voorstellen.

Door de kortere route ben ik al om 13 uur in het hotel. Helaas nog net een flinke bui gehad. Hotel is prima en na wat taakjes ga ik de stad in. Ondertussen heb ik de adapter voor de gewone houder er wél op en zal dan een regenhoesje fabriceren.

Wassen, ik heb nog steeds die universele rubber gootsteen-stop mee. Vaak kunnen die wasfonteintjes niet dicht en het water loopt weg. Helaas viel hier niks aan te draaien, dus de stop erin. Ik verdenk die hotels ervan, dat het expres zo is afgesteld. Dan loopt het wasfonteintje nl niet over als gasten niet opletten.

Oja, willen jullie wel een beetje op het land letten? Ik houd me van nieuws wat afzijdig, krijg het een en ander wel onder mijn neus, maar wat een poppenkast! Het is hier een mooie streek, dus na reïncarnatie ben ik een marmot en leef hier in de bergen. Niet gek toch?

lukt me niet om direct foto’s erbij te laden. Ws daarom een 2. mail

Chiao