deel V fietsvakantie in Italie

Wij zijn aan de vooravond niet meer de katakomben in. Gewoon moe. De volgende dag met de trein tot Sorento gereden en dan met de lokale bus tot Amalfi. De bus zat overvol met toeristen, alle plaatsen bezet en nog dik 15 mensen staand! Een een chauffeur die er een rally van maakte. Om half een bereikten we Amalfi en we waren echt misselijk van de rit en hadden wel een half uur nodig om bij te komen. Het is een mooi plaatsje met een prachtige kathedraal. Omdat het zo druk was met reizigers op die lokale bus, zijn we al om half vijf ingestapt. Tussentijds hebben we geen andere plaatsjes bezichtigd, omdat mensen die onderweg stonden niet eens meer in de bus konden. De kust is heel mooi, en er wordt niet voor niets zo veel erover geschreven. Om half acht bereikten we weer Napoli Centraal. Als je zoiets overweegt, ga dan nog eerder op pad, tegen half negen al weg uit Napoli en blijf langer in Amalfi. Wat wel lastig is, dat de laatste trein al om 22 uur gaat.
Het zelfde geldt voor de metro in de stad zelf, dan rijden alleen nog de bussen. Die je soms wel herkent en weet waar ze naar toe rijden en ook soms niet.
's Avonds zijn we dan toch nog eens de stad in om te eten. Centro Storico is voor vertier de aangewezen plek.
De volgende ochtend fietsten we naar het vliegveld, weer veel te vroeg. Maar dat geeft Fred wat rust om op tijd er te zijn. Maar nu waren we een half uur voor openen van de incheckbalie. De vlucht stond nog niet eens op het schema. Even ontstonden twijfels. Fietsen gedemonteerd en reisklaar gemaakt, de fietstassen in de plunjebal gedaan en wachten maar. Op de dames WC hing er nog een prachtige leren damestas. Die heb ik meegenomen en wilde daarmee naar gevonden voorwerpen. Net toen ik de trap wilde oplopen kwam er een jonge vrouw naar beneden gerend; goh "Is this yours?" Een dankgebed en van alles in het italiaans en engels, maar ik weet wel hoe dat voelt als je iets terug ziet wat heel erg belangrijk voor je is.
Toen we in het vliegtuig zaten kregen we te horen dat we nog een half uur moesten wachten voordat we mochten vliegen. In Dusseldorf moesten we wachten op de slurf, die was op dat moment niet beschikbaar. En de bagage en fietsen dat duurde ook ruim 3/4. Maar enfin, dat hoort er nu eenmaal bij, ik herinner me nu geen vlucht in de laatste tijd die wel op tijd vertrok.
groet Fred en Renate