Andalusie

Hola,
Woensdagochtend zijn we vanuit Osnabruck/Munster vertrokken. Tijdens de rit hoorden we dat Bremen, Hamburg en Berlijn ivm de aswolk al gesloten waren. Het vliegtuig naar Palma de Mallorca zat dan ook helemaal vol. In Palma zijn we overgestapt naar Sevilla. Daar hadden we in no-time onze bagage en fietsen en zaten na 45 minuten al op de fiets richting Hotel. Sevilla hebben 3 nachten geslapen en die twee dagen hebben veel gewandeld in Sevilla. Ook hebben we een Flamencovoorstellig bezocht. Erg mooi. Sevilla is echt een mooie plaats met vele mooie steegjes.
De volgende ochtend zijn we al om half acht vertrokken en hebben ruim 80 km gefietst door een prachtig landschap en zeer glooiend. Bijzonder mooi. Compliment aan de Spanjaarden in de bergen en autorijden. Men houdt afstand en snijdt beslist niet. Tijdnes een van onze klimmetjes stopte een auto en vroeg of we zin hadden in een blikje koude cola? Tuurlijk, ten slotte is het een strak blauwe hemel en ruim boven de 30 graden. 's Avonds hebben we in een Haciënda geslapen, zeer mooi gelegen, wel te duur voor de gedateerde stand van renovering. 's Avonds toch nog omhoog gefietst naar het dorpje Montanello en daar hebben we heerlijk gegeten en genoten van de Spanjaarden en hun gewonnen wedstrijd tegen Manchester. De volgende dag, dus gisteren zijn we naar Ronda gefietst. Ongelooflijk vele mooie vergezichten gehad, dat betekent dus heel veel geklommen en gedaald. We waren na zessen in Ronda. Ik heb me van Fred laten vertellen dat de Couwberg een peulenschilletje is. Zeker gezien we dit met fietsen van bijna 20 kg doen en ook nog eens bagage van +/- 18 kg bij ons hebben.
Leuk moment om bij iets stil te staan: Mindfullness: oefen het leven in het NU eens op je fiets tijdens het klimmen: Wat is er op dit moment? Ik voel het zadel, de bilbotjes, de vingers die het stuur iets te krampachtig vastpakken, schouders die iets gespannen zijn, mijn linker kuit waar ik ruim twee weken een spierkrampheb gehad van heb-jou-daar, de pedalen onder de sandaal, de aanhechting van de spieren in mijn billen, daar ergens in de buurt van de bilbotjes, de voorkant van de bovenbeenspier en ook de linker knie links binnen aan de bovenkant. Heel duidelijk bevind ik me in het echte NU. Stil staand daarbij merk ik dat mijn mind op de hobbel gaat, die suggereert dat de banden lichtelijk plakken aan het asfalt. En daar gebeurt het, het verlaten van de bezinning en hechten aan de mind. Ik weet donders goed dat de banden niet plakken dat het een invulling is van mijn mind. Hoe vaak gebeurt dit in het dagelijks leven, het invullen van iets...
Stoei er maar lekker mee, het stuk tussen de oren zit helemaal goed, ik heb gisteren heerlijk gefietst en waanzinnig goed geklommen, zonder morren. Want mijn mind heb ik geen gehoor gegeven. Opgaan in die waanzinnige vergezichten.
Nu gaan we Ronda in, slapen ook vannacht weer in Boabdil Guesthouse. Erg leuk gelegen in het oude gedeelte van de stad,
Diaz,

Fred en Renate